My, RADA REGENCYJNA KRÓLESTWA POLSKIEGO, postanowiliśmy i stanowimy co następuje:
Art. 1.
Rada Stanu Królestwa Polskiego z siedzibą w mieście stołecznem Warszawie składa się
ze 110 członków, a mianowicie:
b)
55 członków, powołanych na zasadzie wyborów,
c)
43 członków, mianowanych przez Radą Regencyjną.
Art. 2.
Członkami Rady Stanu z głosem wirylnym są:
a)
6-ciu Biskupów Diecezjalnych obrządku rzymsko-katolickiego,
b)
Superintendent Generalny wyznania ewangelicko-augsbucskiego,
c)
Superintendent wyznania ewangelicko-reformowanego,
d)
najstarszy wiekiem rabin żydowski stołecznego miasta Warszawy,
e)
Rektor Uniwersytetu Warszawskiego i Rektor Politechniki Warszawskiej,
f)
Pierwszy Prezes Sądu Najwyższego.
Art. 3.
Pochodzących z wyboru członków Rady Stanu wybierają, Rady Miejskie tych miast, które
stanowią jednostki samorządne niezawisłe od sejmików powiatowych, tudzież sejmiki
powiatowe, a to wedle następującego rozkładu:
a)
Rada Miejska stołecznego miasta Warszawy wybiera 6 członków,
Rada Miejska w Łodzi - 3 członków,
Rada Miejska w Lublinie - 1 członka.
b)
Prócz tego, niezależnie od wyboru przez Rady Miejskie w pełnym składzie, Radni stołecznego
miasta Warszawy, wybrani z kurji powszechnej, wybierają 2 członków, a tej samej kategorji
Radni miasta Łodzi - 1 członka.
c)
Sejmiki powiatowe w Generał-Gubernatorstwie Warszawskiem wybierają 24 członków, a
sejmiki powiatowe w Generał-Gubernatorstwie Lubelskiem-wybierają 18 członków.
Sejmiki w Generał-Gubernatorstwie Warszawskiem tworzą osiem, - sejmiki w Generał-Gubernatorstwie
Lubelskiem sześć okręgów wyborczych.
Okręgi wyborcze podane są w załączniku.
W każdym okręgu wyborczym wybierają przydzielone do niego sejmiki po trzech członków
Rady Stanu.
Art. 4.
Członkiem Rady Stanu może być wybrany lub mianowany każdy obywatel Państwa Polskiego,
płci męskiej, zamieszkały w obrębie Generał-Gubernatorstwa Warszawskiego albo Lubelskiego,
który ukończył 30 lat, umie czytać i pisać biegle po polsku, a nie jest według obowiązujących
przepisów wykluczony od wybieralności do Rad Miejskich i Sejmików powiatowych.
Art. 5.
Czynne prawo wyboru do Rady Stanu służy członkom Rad Miejskich, względnie Sejmików
powiatowych.
Art. 6.
Wybory tak w Radach Miejskich, jak i w okręgach wyborczych Sejmików powiatowych przeprowadza
się w ten sposób, iż każdy wyborca pisze na swej karcie wyborczej jedno tylko nazwisko
bez względu na liczbę wybrać się mających członków Rady Stanu. Głosowanie jest tajne.
Jeżeli wybiera się tylko jednego członka Rady Stanu, wybranym jest ten, kto uzyskał
więcej niż połowę oddanych ważnych głosów.
Jeżeli wybiera się dwóch członków Rady Stanu, wybrani są ci, którzy uzyskali względnie
najwięcej głosów, nie mniej jednakże, jak 1/3 ogólnej liczby oddanych ważnych głosów.
Jeżeli wybiera się trzech członków Rady Stanu, wybrani są ci, którzy uzyskali względnie
najwięcej głosów, nie mniej jednakże, jak 1/6 ogólnej liczby oddanych ważnych głosów.
Jeżeli wybiera się sześciu członków Rady Stanu, wybrani są ci, którzy uzyskali względnie
najwięcej głosów, nie mniej jednakże, jak 1/9 ogólnej liczby oddanych ważnych głosów.
Art. 7.
Gdyby w pierwszem głosowaniu otrzymało głosy ważne tylko tylu kandydatów, ilu ma być
wybranych członków Rady Stanu, to wszyscy są wybrani, nawet chociażby nie osiągnęli
przepisanego w art. 6 minimum głosów.
Przepis ten ma zastosowanie także w tym wypadku, gdyby w pierwszem głosowaniu otrzymało
głosy ważne mniej kandydatów, aniżeli ma być wybranych członków Rady Stanu. W takim
razie należy natychmiast przystąpić do uzupełniającego wyboru brakującej jeszcze liczby
członków Rady Stanu.
Art. 8.
Gdyby w pierwszem glosowaniu otrzymało ważne głosy więcej kandydatów, aniżeli ma być
wybranych członków Rady Stanu, wybór jednak z powodu braku wymagań, w art. 6 przewidzianych,
nie przyszedł do skutku, należy zarządzić zaraz wybór ściślejszy.
Do wyboru ściślejszego przychodzą ci kandydaci, którzy przy pierwszem głosowaniu otrzymali
najwięcej głosów. Liczba kandydatów, wchodzących do wyboru ściślejszego, ma być o
jednego większą, aniżeli ilość członków Rady Stanu wybrać się mających.
Głosy oddane na kandydatów, nie wchodzących do ściślejszego wyboru, są nieważne.
Wybrani zostają ci, którzy otrzymali najwięcej głosów.
Art. 9.
Gdyby dwóch lub więcej kandydatów otrzymało równą liczbę głosów i wskutek tego powstała
wątpliwość, który z nich jest wybrany, albo też który z nich przychodzi do ściślejszego
wyboru, starszy wiekiem będzie miał pierwszeństwo.
Art. 10.
Dla każdego członka Rady Stanu z wyborów ma być wybrany zastępca, który z prawa wchodzi
do Rady Stanu z chwilą gdy członek, którego on jest zastępcą, z jakichkolwiek powodów
przestał być członkiem Rady Stanu.
Wybór zastępców odbywa się w osobnem głosowaniu bezpośrednio po wyborze członków Rady
Stanu. Wybór ten nastąpi przy zastosowaniu przepisów art. 6-go do 9-go niniejszej
ustawy.
Art. 11.
Wszystkie wybory członków Rady Stanu, dokonane w Radach Miejskich, albo na zebraniach
połączonych sejmików powiatowych, są ważne bez względu na liczbę uprawnionych wyborców,
którzy przy wyborze oddali głosy.
Art. 12.
Gdyby wybory w którejkolwiek z Rad Miejskich, lub w którymkolwiek z okręgów wyborczych
w oznaczonym terminie nie doszły do skutku, Rada Regencyjna mianuje członków Rady
Stanu, co do których wybór nie nastąpił, z pośród mieszkańców danego miasta, względnie
okręgu wyborczego.
Art. 13.
43 członków Rady Stanu mianuje Rada Regencyjna na wniosek Prezydenta Ministrów. Gdyby
z jakichkolwiek powodów członek mianowany przestał być członkiem Rady Stanu, Rada
Regencyjna zamianuje nowego członka również na wniosek Prezydenta Ministrów.
Art. 14.
Rada Regencyjna zwołuje Radę Stanu, otwiera ją, odracza izamyka jej sesje.
Sesja trwa od dnia zebrania się Rady Stanu do dnia zamknięcia sesji przez Radę Regencyjną.
Art. 15.
Rada Regencyjna ma prawo Radę Stanu rozwiązać. Wskutek rozwiązania przestają być członkami
Rady Stanu zarówno członkowie z wyboru, jak i mianowani.
Na wypadek rozwiązania, Rada Regencyjna zarządza nowe wybory członków Rady Stanu w
ciągu dwóch miesięcy po rozwiązaniu i w tymże terminie powołuje nowych członków Rady
Stanu z nominacji.
Art. 16.
Członkowie Rady Stanu nie mogą być pociągani do odpowiedzialności z powodu jakichkolwiek
głosowań w Radzie Stanu lub w komisjach tejże.
Za zachowanie się i za oświadczenia, złożone w Radzie Stanu lub w jej komisjach, odpowiadają
tylko przed Radą Stanu według przepisów regulaminu tejże.
Art. 17.
Za udział w posiedzeniach Rady Stanu, a względnie jej komisji, członkowie Rady Stanu
pobierają za każdą dobę 25 marek, z wyjątkiem tych członków, którzy mieszkają w Warszawie
i pobierają stałą płacę z kas państwowych.
Art. 18.
Rada Regencyjna mianuje przewodniczącego Rady Stanu, który ma tytuł Marszałka Rady
Stanu. Rada Stanu zaś wybiera w osobnem głosowaniu 2 Vice-Marszałków i 4 Sekretarzy.
Wybrani będą ci, którzy otrzymają największą liczbę głosów. W razie równości głosów
rozstrzyga los. Marszałek, Vicę Marszałkowie i Sekretarze stanowią Prezydjum Rady
Stanu pod przewodnictwem Marszałka. Mianowany Marszałek, oraz wybrani Vice-Marszałkowie
i Sekretarze urzędują przez cały czas trwania Rady Stanu aż do chwili zebrania się
pierwszego Sejmu. W razie rozwiązania Rady Stanu, mianowanie i wybory prezydjum dopełnia
się w myśl postanowień tego artykułu.
Art. 19.
Rada Stanu bada ważność wyborów i rozstrzyga o uprawnieniu wybranego członka do zasiadania
w Radzie Stanu.
Art. 20.
Rada Stanu współdziała w ustawodawstwie w myśl postanowień patentu z 12 września 1917,
w szczególności powziąć ma uchwały w sprawie projektu konstytucji Królestwa Polskiego,
utworzenia Senatu i izby posłów.
Art. 21.
Rozporządzenia z mocą ustawy mogą być wydawane jedynie na zasadzie upoważnienia, zawartego
w ustawie samej. Od tej zasady może Rada Regencyjna odstąpić pod odpowiedzialnością
całego ministerstwa tylko w tym wypadku, jeżeli wydanie rozporządzenia jest niezbędnie
potrzebne dla zorganizowania poszczególnych działów administracji polskiej.
Art. 22.
Radzie stanu służy z zastrzeżeniem, określonem w art. 2 patentu z dnia 12 września
1917, prawo zgłaszania wniosków ustawodawczych.
Wnioski ustawodawcze lub inne, przedkładane Radzie Stanu, muszą być podpisane przynajmniej
przez 10 członków Rady Stanu. Propozycje zmiany tej ustawy mogą wychodzić tylko od
Rady Regencyjnej na wniosek Rządu.
Art. 23.
Jeżeli wniosek ustawodawczy, uchwalony przez Radę Stanu, nie uzyska zatwierdzenia
Rady Regencyjnej, nie będzie mógł być ponowiony w ciągu tej samej sesji z inicjatywy
Rady Stanu.
Art. 24.
Rada Stanu uchwala budżet administracji państwowej, przekazanej polskim Władzom Państwowym.
Po zakończeniu roku budżetowego Rada Stanu bada przedłożone jej przez Ministerstwo
Polskie zamknięcia rachunkowe i rozstrzyga o udzielenin absolutorjum.
Art. 25.
Bez zgody Rady Stanu nie mogą być zaciągane pożyczki ani przyjmowane zobowiązania,
obciążające Państwo Polskie.
Art. 26.
Prezydent Ministrów, lub wyznaczony przez niego Minister, obowiązany jest dać odpowiedź
na interpelacje, podpisane przez conajmniej 10 członków Rady Stanu; może jednak z
podaniem powodów odpowiedź odroczyć, lub też nawet jej odmówić.
Rada Stanu może uchwalić przeprowadzenie rozpraw nad odpowiedzią Prezydenta Ministrów.
Stawianie wniosków w toku tych rozpraw nie jest dopuszczalne.
Art. 27.
Do ważności uchwał Rady Stanu potrzebną jest obecność conajmniej połowy jej członków.
Uchwały zapadają bezwzględną większością głosów. W razie równości głosów - głos przewodniczącego
rozstrzyga.
Art. 28.
Ministrowie i wyznaczeni przez nich przedstawiciele Rządu mogą brać udział w posiedzeniach
Rady Stanu i jej komisji i zabierać głos poza koleją zapisów.
Rada Stanu może zażądać obecności Prezydenta Ministrów lub innych Ministrów na jej
posiedzeniach, lub na posiedzeniach komisji w celu udzielenia wyjaśnień, jakie uważa
za potrzebne.
Władze okupacyjne mogą reprezentować swe interesy na posiedzeniach Rady Stanu i jej
komisji przez swoje organa.
Art. 29.
Rada Stanu uchwala dla siebie regulamin.
Art. 30.
Posiedzenia Rady Stanu są jawne.
Tajne obrady zarządza Marszałek na życzenie Rządu lub wskutek uchwały Rady Stanu.
Sprawozdania z posiedzeń plenarnych ogłasza Prezydjum Rady Stanu.
Art. 31.
Rada Stanu przestaje istnieć z chwilą zebrania się pierwszego Sejmu.
Art. 32.
Na zasadzie powyższych przepisów wyda Rada Ministrów na wniosek Ministra Spraw Wewnętrznych
wszelkie zarządzenia, potrzebne dla przeprowadzenia wyborów.
Art. 33.
W razie powiększenia liczby sejmików powiatowych, albo rozszerzenia granic Generał-Gubernatorstwa
Warszawskiego i LubelskiegoRada Regencyjna wyda dodatkową ustawę, opartą na przepisach
niniejsze ustawy.
Warszawa, dnia 4 lutego 1918 roku.