Art. 1.
Przywóz i przesyłanie w posyłkach pocztowych i listach znaków pieniężnych w walucie
austrjacko - węgierskiej, niemieckiej i rosyjskiej w granice Rzeczypospolitej Polskiej
jest zabronione.
Art. 2.
Podróżni, przybywający z zagranicy, mają prawo przewozu sumy, nie przekraczającej
500 koron, względnie 400 marek, względnie 200 rubli.
Art. 3.
Ministerstwo Skarbu może w poszczególnych wypadkach zwolnić od stosowania art. 1 i
2 niniejszej ustawy.
Art. 4.
Dowóz kuponów procentowych i dywidendowych, na walutę koronową, markową lub rublową
opiewających, do Polski, nie mniej sprzedaż papierów wartościowych za Walutę, koronową,
markową lub rublową osobom i firmom, mającym siedzibą poza granicami Polski, są dopuszczalne
tylko za zezwoleniem Ministra Skarbu. Ograniczeniu temu nie podlegają kupony emisji
krajowych.
Art. 5.
Świadome przekroczenie lub usiłowanie przekroczenia niniejszej ustawy pociąga konfiskatę,
całej przewożonej lub przesyłanej sumy, a nadto karane będzie innemi karami, przewidzianemi
w ustawie karnej.
Art. 6.
Bank austrjacko - węgierski nie jest krępowany w komunikacji z filjami swemi, znajdującemi
się na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej, może jednak rozporządzać przesyłanemi sumami
w banknotach koronowych tylko pod kontrolą i zezwoleniem Ministra Skarbu.
Art. 7.
Wykonanie niniejszej ustawy porucza się Ministrowi Skarbu.
Art. 8.
Ustawa niniejsza wchodzi w życie z dniem jej ogłoszenia. Równocześnie tracą moc obowiązującą
rozporządzenia Ministra Skarbu z 22 lutego 1919 r. i 4 marca 1919 r. w przedmiocie
zakazu wwozu znaków pieniężnych w walucie austrjacko - węgierskiej, względnie w walucie
niemieckiej i rosyjskiej.
Art. 9.
Minister Skarbu osobnem rozporządzeniem oznaczy dzień, w którym ustawa niniejsza straci
moc obowiązującą.