Art. 1.
Naczelne kierownictwo całej administracji skarbowej na ziemiach polskich, które wchodziły
w skład b. monarchji Austrjacko - Węgierskiej, obejmuje Ministerstwo Skarbu. W związku
z tem wchodzą wymienione w następujących artykułach zmiany w dotychczasowym ustroju
tej administracji w życie.
Art. 2.
Administrację skarbową oddziela się w zupełności od administracji politycznej.
Art. 3.
Aż do czasu ostatecznego uregulowania stosunku służbowego i unormowania poborów służbowych
urzędników i funkcjonarjuszów skarbowych pozostają dotychczasowe przepisy w mocy obowiązującej.
Art. 4.
W organizacji i w rozmieszczeniu władz i urzędów skarbowych nie zachodzą na razie
żadne zmiany za wyjątkiem zmian, przytoczonych w art. 5 - 7.
Art. 5.
Bezpośrednie sprawowanie administracji skarbowej na całym obszarze określonym w art.
1 należy do Dyrekcji Skarbu we Lwowie z prezesem na czele.
Na czas trwania obecnych stosunków wojennych na południowym wschodzie może Ministerstwo
Skarbu poruczyć innej władzy skarbowej, by czasowo sprawowała czynności Dyrekcji Skarbu
w jej zastępstwie na pewnym zakreślonym obszarze.
Art. 6.
Z istniejących obecnie oddziałów podatkowych przy Starostwach tworzy się odrębne Inspektoraty
Skarbowe dla podatków bezpośrednich, do których należy wymiar i pobór podatków oraz
skarbowa egzekucja administracyjna w ogólności.
Art. 7.
Instytucje i urzędy, które wedle obowiązujących przepisów powołane są do współdziałania
przy administracji skarbowej, będą tworzone w miarę potrzeby przez Ministerstwo Skarbu.
Art. 8.
Minister Skarbu może w drodze rozporządzenia ograniczyć lub zmienić tok instancji,
dopuszczalny według istniejących przepisów prawnych, również co do spraw już zawisłych,
oraz zmienić kompetencje władz i urzędów do rozstrzygania spraw.
Art. 9.
Ustawa niniejsza nabiera mocy obowiązującej z dniem ogłoszenia.
Art. 10.
Wykonanie niniejszej ustawy porucza się Ministrowi Skarbu.