Art. 1.
Wdowy i sieroty po oficerach, urzędnikach wojskowych i szeregowych Wojska Polskiego,
poległych lub zmarłych - począwszy od 1 listopada 1918 r. - wskutek działań wojennych
lub też w wykonaniu służby, bez winy danego osobnika, z powodu warunków służby wojskowej
lub chorób zakaźnych, panujących w wojsku lub w miejscach służbowego pobytu, otrzymują
aż do wydania wojskowej ustawy emerytalnej następujące tymczasowe zaopatrzenia miesięczne:
1)
wdowy po oficerach i urzędnikach wojskowych, bez względu na stopień - w wysokości
mk. 100;
2)
wdowy po szeregowych, bez względu na stopień - mk. 75;
3)
każde dziecko po oficerze lub urzędniku wojskowym - mk. 20;
4)
każde dziecko po szeregowym - mk. 15.
Sieroty, nie mające matki, otrzymują zaopatrzenie wyższe o 100% ponad normę, jednakowoż
łączne zaopatrzenie sierot nie może być wyższe od łącznego zaopatrzenia wdowy i sierot
za życia matki.
Art. 2.
Wypłata zaopatrzenia rozpoczyna się z pierwszym dniem miesiąca, następującego po śmierci
głowy rodziny.
Art. 3.
Prawo do pobierania zaopatrzenia wdowiego gaśnie z ostatnim dniem miesiąca, w którym
nastąpiła śmierć wdowy względnie w którym wdowa zawarła ponowny związek małżeński.
Art. 4.
Prawo do pobierania zaopatrzenia sierocego gaśnie:
1)
z ostatnim dniem miesiąca, w którym nastąpiła śmierć sieroty;
2)
z ostatnim dniem miesiąca, w którym sierota ukończyła lat 18;
3)
z ostatnim dniem miesiąca, w którym sierota zawrze związek małżeński.
Art. 5.
Wypłata zaopatrzenia dla sierot może być przedłużona poza termin, oznaczony w art.
4 ustęp 2, w razie stałej niezdolności do zarobkowania wskutek choroby albo ułomności.
W razie stwierdzonej potrzeby dalszych studjów może być wypłata zaopatrzenia przedłużona
do ukończenia 21 roku życia.
Art. 6.
Wypłatę zaopatrzenia sierocego osobom niepełnoletnim uskutecznia się do rąk i na odpowiedzialność
matki, względnie opiekuna prawnego.
Art. 7.
Ustawa niniejsza rozciąga się na wdowy i sieroty po poległych i zmarłych przed dniem
1 listopada 1918 r. wojskowych, służących w Legjonach Polskich, w Polskim Korpusie
Posiłkowym, w Polskiej Sile Zbrojnej, I, II, III Korpusie Polskim, Polskich Formacjach
we Francji i Rosji, we Włoszech i w innych państwach, o ile dotychczas nie pobierają
zaopatrzenia, przekraczającego normy przyznane w niniejszej ustawie.
Art. 8.
Wykonanie niniejszej ustawy porucza się Ministrowi Spraw Wojskowych.
Art. 9.
Ustawa niniejsza wchodzi w życie z dniem jej ogłoszenia.