Art. 1.
Niniejszem zostaje utworzona komisja kodyfikacyjna.
Art. 2.
Do zakresu działania tej komisji należy:
a)
przygotowanie projektów jednolitego ustawodawstwa dla wszystkich ziem w skład Państwa
wchodzących, a to w dziedzinie prawa cywilnego i karnego;
b)
przygotowanie innych projektów ustawodawczych, które komisja kodyfikacyjna wypracuje
bądź na skutek uchwały Sejmu, bądź też w porozumieniu z Ministerstwem Sprawiedliwości.
Art. 3.
Projekty ustaw, opracowane przez komisję kodyfikacyjną, wnosi do Sejmu Minister Sprawiedliwości.
Za jego pośrednictwem przedstawia komisja Sejmowi przynajmniej co pół roku sprawozdanie
ze swych czynności.
Minister Sprawiedliwości wyjednywa odrębny budżet dla komisji i dba wogóle o zaopatrzenie
materjalnych jej potrzeb i o ułatwienie prac komisji w porozumieniu z jej prezydentem.
Komisja kodyfikacyjna ma prawo w zakresie, swego działania żądać od władz i urzędów
potrzebnych wyjaśnień.
Art. 4.
Ma czele komisji kodyfikacyjnej stoi prezydent i trzech wiceprezydentów.
Poza tem komisja składa się z 40 członków. Na wniosek prezydenta mogą być atoli mianowani
dalsi członkowie ponad tę liczbę.
Minister Sprawiedliwości jest w komisji kodyfikacyjnej zastąpiony przez swego delegata.
Ponadto może on osobiście lub przez delegatów brać udział w obradach komisji i jej
poszczególnych oddziałów.
Art. 5.
Prezydenta i wiceprezydenta komisji mianuje Naczelnik Państwa na wniosek, postawiony
przez Ministra Sprawiedliwości, w porozumieniu z Marszałkiem Sejmu.
W ten sam sposób mianuje Naczelnik Państwa 40 członków komisji w pierwszym składzie,
natomiast dalszych członków mianuje Naczelnik Państwa na wniosek, postawiony przez
prezydjum komisji.
Art. 6.
Komisja kodyfikacyjna opracuje swój regulamin, który określi wewnętrzną organizację
komisji, sposób jej obrad i prac oraz inne urządzenia.
Art. 7.
Ustawa ta poczyna obowiązywać z chwilą jej ogłoszenia.
Art. 8.
Wykonanie tej ustawy porucza się Ministrowi Sprawiedliwości.