Art. 1.
Żołnierze, pozbawieni w wieku szkolnym nauczania początkowego oraz niedość biegli
w czytaniu i pisaniu po polsku, podlegają przymusowej nauce w okresie odbywania służby
wojskowej.
Art. 2.
Wszelkich środków pomocniczych, potrzebnych do nauki, dostarczają bezpłatnie władze
wojskowe.
Art. 3.
Naukę prowadzą odpowiednio wykwalifikowane siły nauczycielskie, służące w wojsku.
Art. 4.
Żołnierze, którzy nie wykazują dostatecznej biegłości w czytaniu i pisaniu po polsku,
nie mogą uzyskiwać stopni podoficerskich.
Art. 5.
Wykonanie tej ustawy, jako też wydanie rozporządzeń, dotyczących organizacji, oraz
planów i zakresu nauczania poleca się Ministrowi Spraw Wojskowych.