Art. 1.
Ziemie b. dzielnicy pruskiej, które z mocy postanowień Traktatu Wersalskiego z dnia
28 czerwca 1919 r. stały się nierozerwalną częścią składową Rzeczypospolitej Polskiej,
podlegają całkowicie władzy organów centralnych Rzeczypospolitej t. j. Sejmu, Naczelnika
Państwa i Ministrów.
Art. 2.
Dotychczasowe ustawy 1 rozporządzenia, obowiązujące na tych ziemiach w dniu wejścia
w życie niniejszej ustawy, pozostają nadal w mocy, o ile nie ulegną zmianie na podstawie
niniejszej lub późniejszych ustaw sejmowych.
Art. 3.
Znosi się wszelkie ustawy i rozporządzenia wyjątkowe, wydane na niekorzyść jakiejkolwiek
narodowości lub wyznania.
Art. 4.
Zostaje utworzone Ministerstwo b. dzielnicy pruskiej z siedzibą w Warszawie.
Art. 5.
Minister b. dzielnicy pruskiej jest członkiem Rady Ministrów i posiada stanowisko
służbowe oraz wszelkie prawa Ministrom Rzeczypospolitej służące.
Art. 6.
Minister b. dzielnicy pruskiej ma następujące zadania:
a)
przejęcie wszystkich władz i urzędów od Komisarjatu Naczelnej Rady Ludowej i od organów
państwowych niemieckich i pruskich,
b)
sprawowanie administracji b. dzielnicy pruskiej według postanowień niniejszej ustawy,
do czasu oddania wszystkich działów tej administracji pod bezpośrednie kierownictwo
właściwych Ministrów,
c)
przygotowanie przejścia wszystkich władz i urzędów b. dzielnicy pruskiej pod bezpośrednie
kierownictwo właściwych Ministrów oraz przeprowadzenie reorganizacji tych władz stosownie
do zasad dla całego Państwa przyjętych,
d)
wydawanie w porozumieniu z właściwymi Ministrami przepisów wykonawczych dla wprowadzenia
polskich ustaw oraz wydawanie rozporządzeń, zaprowadzających zmiany niemieckich i
pruskich ustaw i rozporządzeń, potrzebne celem zupełnego odłączenia władz i urzędów
od Niemiec i przystosowanie ich ustroju i procedury do nowych warunków politycznych,
wypływających z przyłączenia do Rzeczypospolitej Polskiej.
Art. 7.
Minister b. dzielnicy pruskiej jest zwierzchnikiem służbowym władz i urzędów tej dzielnicy
z wyjątkiem tych, które uchwałami Rady Ministrów przekazywane będą właściwym Ministrom.
Sprawy polityki zagranicznej, sprawy wojskowe i celne podlegają bezpośrednio właściwym
Ministrom.
Art. 8.
Znosi się stanowisko Naczelnego Prezesa prowincji oraz regencji obwodowej. W to miejsce
tworzy się urzędy wojewódzkie z wojewodami na czele.
Wojewodom służą atrybucje naczelnych prezesów i prezesów regencji a urzędom wojewódzkim
atrybucje regencji obwodowych.
Art. 9.
Zostają utworzone 2 województwa: jedno Poznańskie dla obszaru Wielkiego Księstwa Poznańskiego
i części powiatów Namysłowskiego i Sycowskiego, przyznanych Polsce, - drugie Pomorskie
dla pozostałych części b. dzielnicy pruskiej, obecnie już do Państwa Polskiego przyłączonych.
Siedziby władzy wojewódzkiej oznaczy Rada Ministrów na wniosek Ministra b. dzielnicy
pruskiej.
Art. 10.
Wojewodowie, mianowani będą przez Naczelnika Państwa na wniosek Ministra b. dzielnicy
pruskiej, uchwalony w Radzie Ministrów.
Art. 11.
Wyższych urzędników, podległych wojewodom, mianuje Minister b. dzielnicy pruskiej;
średnich i niższych mianują wojewodowie lub inne organy stosownie do przepisów obowiązujących.
Art. 12.
Główni kierownicy poszczególnych działów administracji w Ministerstwie b. dzielnicy
pruskiej, mianowani będą przez Naczelnika Państwa na wniosek Ministra b. dzielnicy
pruskiej, powzięty w porozumieniu z właściwym Ministrem za zgodą Rady Ministrów. Inni
urzędnicy tegoż Ministerstwa mianowani będą w sposób przepisany dla wszystkich Ministerstw,
Art. 13.
Prezesi i członkowie sądów nadziemiańskich, prezesi i dyrektorowie sądów ziemiańskich,
nadprokuratorowie przy sądach nadziemiańskich oraz pierwsi prokuratorowie przy sądach
nadziemiańskich i ziemiańskich mianowani będą przez Naczelnika Państwa na wniosek
Ministra b. dzielnicy pruskiej, powzięty w porozumieniu z Ministrem Sprawiedliwości.
Sędziów i prokuratorów niższych stopni mianuje Minister b. dzielnicy pruskiej w porozumieniu
z Ministrem Sprawiedliwości.
Art. 14.
Ministrowi b. dzielnicy pruskiej służy prawo zwalniania i przenoszenia urzędników
(czynnych w chwili wejścia w życie niniejszej ustawy), nie wyłączając tych, którzy
z mocy obowiązujących ustaw korzystają z prawa nieusuwalności.
Art. 15.
Urzędnicy mianowani na stałe winni złożyć przysięgę państwową według roty i w sposób
dla urzędników Rzeczypospolitej Polskiej przepisany.
Art. 16.
Sądy i urzędy wydają wyroki i orzeczenia swoje w imieniu Rzeczypospolitej Polskiej.
Art. 17.
Atrybucje sądu Rzeszy Niemieckiej w Lipsku, jako instancji kasacyjnej, rewizyjnej
i zażaleniowej przechodzą na Sąd Najwyższy w Warszawie.
Atrybucje Najwyższego Sądu Administracyjnego w Berlinie przechodzą aż do czasu utworzenia
Trybunału Administracyjnego na sąd nadziemiański.
Art. 18.
Kompetencje pruskiej Rady Ministrów oraz niemieckiej Rady Związkowej za wyjątkiem
jej kompetencji ustawodawczej przechodzą w zakresie terytorjum objętego przez Państwo
Polskie na Radę Ministrów Rzeczypospolitej Polskiej.
Również służy Radzie Ministrów prawo zatwierdzania rozporządzeń i zarządzeń wojewody
w tych wszystkich wypadkach, w których podług dotychczasowych ustaw rozporządzenia
i zarządzenia naczelnego prezesa lub prezesa regencji wymagały zatwierdzenia królewskiego
względnie ministerjalnego.
Art. 19.
O ile w następstwie odbyć się mających plebiscytów jeszcze w czasie działania niniejszej
ustawy zwrócone zostaną Państwu Polskiemu stosownie do Traktatu pokojowego dalsze
terytorja b. monarchji pruskiej, to moc ustawy niniejszej na te terytorja rozciągać
się będzie.
Uchwała Rady Ministrów, powzięta na wniosek Ministra b. dzielnicy pruskiej, określi
podział tych terytorjów na nowe województwa względnie ich przyłączenie do województw
istniejących, z zastrzeżeniem późniejszego zatwierdzenia przez Sejm.
Art. 20.
Komisarjat Naczelnej Rady Ludowej, jako organ władzy, ulega likwidacji, sposób której
określi Minister b. dzielnicy pruskiej w porozumieniu z Komisarjatem, a sam ją przeprowadzi.
Art. 21.
Wykonanie ustawy niniejszej należy do Prezydenta Ministrów i właściwych Ministrów.
Art. 22.
Ustawa niniejsza wchodzi w życie z dniem jej ogłoszenia.