Art. 1.
Zakreślony w art. 9 ustawy z dnia 8 marca 1919 r. (№ 23 Dz. Praw z dnia 11 marca 1919 r.
poz. 235) czas trwania dzierżawy gruntów zmienia się w ten sposób, że dzierżawa gruntów
obsianych zbożem kończy się z dniem 1 września 1921, a dzierżawa gruntów obsianych
okopowiznami dnia 1 listopada 1921 roku.
Postanowienie powyższe nie ma zastosowania do gruntów, które w tym okresie podlegać
będą parcelacji przez Państwo. Dzierżawcy, którzy w myśl ustawy ustąpić muszą z dzierżawy
przed terminem, otrzymają od Państwa stosowne odszkodowanie.
Art. 2.
Wykonanie ustawy poleca się Ministrowi Rolnictwa i Dóbr Państwowych.
Art. 3.
Ustawa wchodzi w życie z dniem jej ogłoszenia.