Art. 1.
Wszelkie umowy, przyrzeczenia sprzedaży nieruchomości ziemskich obowiązują sprzedawcę
i nie mogą być rozwiązane jednostronnie na jego żądanie, o ile będąca przedmiotem
umowy nieruchomość została oddana w posiadanie nabywcy przed terminem faktycznego
wprowadzenia państwowego sądownictwa polskiego w danym okręgu.
Do tych umów art. 1590 K. C. nie ma zastosowania.
Art. 2.
Do powyższych umów nie stosuje się również art. 241 Ustawy notarjalnej.
Jeżeli sprzedawca uchyla się od zawarcia aktu notarjalnego sprzedaży w terminie, przez
nabywcę mu wyznaczonym, sąd na żądanie tegoż uzna umowę po myśli art. 1 za przenoszącą
na nabywcę prawo własności nieruchomości, będącej przedmiotem umowy. Sprzedawcy nieruchomości
ziemskiej służy jedynie prawo poszukiwania od nabywcy reszty umówionej ceny sprzedażnej
wraz z odsetkami od dnia objęcia w posiadanie nieruchomości. Suma umówiona w rublach
winna być przytem uiszczona według stosunku jeden rb. = 216 fen. = 256 halerzy.
Art. 3.
Ustawa niniejsza obowiązuje na terenie b. zaboru rosyjskiego z dniem ogłoszenia. Ma
ona zastosowanie także do wszelkich prawomocnie jeszcze nie rozstrzygniętych spraw
sądowych, wynikłych z tytułu umów, objętych art. 1 niniejszej ustawy.
Art. 4.
Wykonanie ustawy powierza się Ministrowi Sprawiedliwości.