Dopóki nie zostaną ustalone granice Państwa Polskiego i dopóki konstytucja nie określi
godeł, barw państwowych, jak i tytułów urzędów i instytucji państwowych, urzędy Rzeczypospolitej
używać winny godeł i barw według załączonych wzorów:
1.
Herbu Rzeczypospolitej.
Za herb Rzeczypospolitej Polskiej uznaje się znak orła białego z głową zwróconą w
prawo (dla patrzącego w lewo), ze skrzydłami wzniesionemi do góry, ze złotemi szponami,
koroną i dziobem w czerwonem polu prostokątnem (wzór № 1).
Szczegółowy rysunek orła państwowego ustali Rada Ministrów na wniosek Ministra Sztuki
i Kultury.
2.
Pieczęci Rzeczypospolitej.
Za pieczęć Rzeczypospolitej Polskiej uznaje się pieczęć okrągłą z herbem Państwa na
tle heraldycznem (wzór № 1, 2, i 3, odmiany: 1 - dla aktów prawno - państwowych, 2
- dla Naczelnika Państwa, 3 - dla władz i urzędów państwowych).
3.
Barw narodowych.
Za barwy Rzeczypospolitej Polskiej uznaje się kolory biały i czerwony, w podłużnych
pasach, równoległych, z których górny - biały, dolny zaś - czerwony (wzór № 5).
4.
Chorągwi Rzeczypospolitej.
Za godło Rzeczypospolitej, przysługujące Naczelnikowi Państwa, uznaje się chorągiew
barwy czerwonej, przytwierdzoną do drzewca z herbem Rzeczypospolitej pośrodku (wzór
№ 4. Stosunek długości do szerokości stanowi 8:5).
5.
Flag dla dyplomatycznych przedstawicieli Państwa: konsulów, wicekonsulów oraz handlowej
bandery morskiej.
Za flagą poselstw i konsulatów oraz banderę handlową morską uznaje się chorągiew bez
wycięcia o barwach panstwowycn, przytwierdzoną do ruchomego sznura na drzewcu z herbem
Rzeczypospolitej w pośrodku białego pasa (wzór № 6a). Stosunek długości do szerokości
chorągwi stanowi 8:5.
6.
Chorągwi i sztandarów wojskowych pułkowych:
Za chorągiew pułkową w piechocie uznaje się chorągiew białą, prawie całkowicie zajętą
przez polski krzyż kawalerski barwy czerwonej, pośrodku którego w otoku liści wawrzynowych
istnieje napis „Honor i Ojczyzna”. Po rogach chorągwi w wieńcach laurowych umieszczony
jest № pułku. Chorągiew stanowi kwadrat, którego bok wynosi 1 mtr. (wzór № 10).
Za chorągiew pułkową w jeździe uznaje się chorągiew tego samego wzoru, jednak bok
kwadratu wynosi 65 cm. (wzór № 11).
Ma jednej stronie sztandaru pułkowego dozwolone jest zastąpienie przepisanego godła
przez emblematy szczególne i napisy, podlegające zatwierdzeniu Naczelnika Państwa
na wniosek Rady Ministrów.
7.
Flagi wojennej lądowej i bandery morskiej wojennej oraz proporca i znaku polskiej
marynarki wojennej.
Za flagę wojenną lądową oraz za banderę wojenną morską uznaje się chorągiew z wycięciem
o barwach narodowych, przytwierdzoną do ruchomego sznurka na drzewcu z herbem Rzeczypospolitej
w pośrodku białego pasa (wzór № 7a). Stosunek długości do szerokości chorągwi stanowi
8:5. Prócz bandery wojennej, która stanowi wojskowy sztandar na okręcie, ustanawia
się następujące chorągwie okrętowe marynarki wojennej:
a)
proporzec, który wywiesza się na dziobie okrętu wojennego, o ile ten należy do pierwszych
2 klas okrętu, t. j. ma większą pojemność i artylerję. Proporzec przedstawia chorągiew
prostokątną o barwach narodowych; na niej znajduje się polski krzyż kawalerski, w
którego sercu umieszczona ręka z mieczem (wzór № 8). Stosunek długości proporca do
szerokości tegoż stanowi 6:5;
b)
znak, który umieszcza się na szczycie wielkiego masztu okrętu wojennego, dla oznaczenia,
że okręt jest w służbie czynnej pod dowództwem oficera polskiej marynarki wojennej.
Znak przedstawia wstęgę o barwach narodowych z polskim krzyżem kawalerskim przy drzewcu
(wzór № 9). Stosunek długości znaku do szerokości tegoż stanowi 25:1.
8.
Flagi i godła poszczególnych Ministerstw, projektowane w zgodności z niniejszą ustawą,
ustala Rada Ministrów na odnośne przedstawienie.