Art. 1.
Organem naczelnym państwowej statystyki administracyjnej jest Główny Urząd Statystyczny
Rzeczypospolitej Polskiej.
Organizację i stosunek Urzędu do władz państwowych określa podany w dodatku do niniejszej
ustawy Statut Głównego Urzędu Statystycznego.
Art. 2.
Rada Ministrów władna jest wydawać rozporządzenia potrzebne celem przeprowadzenia
spisu ludności i wszelkich innych dochodzeń statystycznych oraz nakładać obowiązek
zeznawania pewnych faktów, względnie zdawania z nich sprawozdań statystycznych.
Uprawnienia organów, przeprowadzających dochodzenie do kontrolowania prawdziwości
złożonych zeznań lub sprawozdań, oznaczone będą w rozporządzeniu Rady Ministrów.
Celem pokrycia kosztów statystyki handlu zagranicznego może Rada Ministrów wprowadzić
osobną opłatę statystyczną, pobieraną od towarów, przewożonych przez granicę Państwa.
Inne opłaty statystyczne mogą być wprowadzone tylko na mocy osobnej ustawy.
Art. 3.
Wszelkie władze, urzędy i zakłady publiczne oraz związki komunalne są zobowiązane
współdziałać przy dochodzeniach statystycznych, zarządzonych na podstawie art. 2 niniejszej
ustawy, w granicach i w sposób w rozporządzeniu Rady Ministrów zakreślony.
Rada Ministrów władna jest również nałożyć na nie obowiązek przedłożenia Głównemu
Urzędowi Statystycznemu akt, potrzebnych do dokonania obliczeń statystycznych.
Celem opracowania statystyki wyborów sejmowych udzieli Pierwszy Prezes Sądu Najwyższego
Głównemu Urzędowi Statystycznemu akta wyborcze, odesłane do niego na mocy art. 86
ordynacji wyborczej do Sejmu Ustawodawczego, a to po zatwierdzeniu przez Sejm ważności
wyborów niezaprotestowanych, względnie po rozstrzygnięciu przez Sąd Najwyższy wniesionych
protestów wyborczych.
Art. 4.
Zeznania, poczynione na podstawie obowiązku, nałożonego w myśl art. 2, mogą być używane
tylko do celów statystycznych i nie mogą być udzielane władzom publicznym, ani też
osobom prywatnym w innym celu.
Za ścisłe przestrzeganie tego przepisu odpowiadają osobiście funkcjonarjusze, biorąiy
udział w dochodzeniu.
Art. 5.
Kto nie czyni zadość obowiązkom, nałożonym w rozporządzeniu, wydanem na mocy art.
2 niniejszej ustawy, podlega karom, w odnośnem rozporządzeniu Rady Ministrów ustanowionym.
Kary te będą wymierzane w drodze administracyjnej i nie mogą w żadnym razie przewyższyć
kary grzywny w kwocie 600 marek, a w razie niemożności uiszczenia grzywny - kary aresztu
ponad jeden miesiąc, względnie w razie powtórnego wykroczenia - kary podwójnej.
Art. 6.
Pierwszy powszechny spis ludności odbędzie się w ciągu roku 1920, następny dnia 31
grudnia 1930, dalsze zaś co lat dziesięć.
Rada Ministrów może uchwalić, iż operaty spisowe mogą być używane albo do założenia
i poprawienia ksiąg ludności, albo też zamiast tych ksiąg na ściśle określone cele
administracyjne.
Art. 7.
Wykonanie niniejszej ustawy porucza się Prezydentowi Ministrów.
Art. 8.
Ustawa niniejsza wchodzi w życie z dniem jej ogłoszenia.
Do artykułu 1-ego.
Art. 1.
Gtówny Urząd Statystyczny Rzeczypospolitej Polskiej podlega bezpośrednio Radzie Ministrów.
Art. 2.
Dyrektor Głównego Urzędu Statystycznego uczestniczy w posiedzeniach Rady Mjnistrów
z głosem doradczym, ilekroć chodzi o ustalenie zadań, budżetu Urzędu i wogóle o sprawy,
dotyczące statystyki.
Art. 3.
Zadaniem Głównego Urzędu Statystycznego jest
1)
przeprowadzenie badań statystycznych według programu, zatwierdzonego przez Radę Ministrów,
2)
nadawanie jednolitego kierunku wszystkim badaniom statystycznym, podejmowanym przez
polskje władze państwowe, z wyjątkiem tych tylko badań, które drogą specjalnej ustawy
przekazane zostaną innemu urzędowi,
3)
ogłaszanie wyniku badań statystycznych, przeprowadzanych zarówno przez Główny Urząd
Statystyczny, jak również przez inne urzędy państwowe.
Art. 4.
Z własnej inicjatywy Ministerstwa lub inne urzędy państwowe mogą podejmować badania
statystyczne w obrębie swej działalności i przez własne organa jedynie po uprzedniem
porozumieniu się z Głównym Urzędem Statystycznym. W razie niemożności osiągnięcia
porozumienia decyduje Rada Ministrów.
Art. 5.
Jeżeli jakiemuś urzędowi państwowemu dla celów administracyjnych potrzebne są wykazy
statystyczne, nie przewidziane w planie prac Głównego Urzędu Statystycznego, lub jeżeli
wykończenie takich wykazów przewidziane jest w terminie późniejszym, aniżeli potrzeba
danemu urzędowi, w takim razie kierownik tego urzędu może przydzielić do Głównego
Urzędu Statystycznego swego referenta i potrzebną ilość sił pomocniczych dla przeprowadzenia
lub przyśpieszenia potrzebnej mu statystyki.
Art. 6.
Wyniki badań statystycznych, przeprowadzanych przez urzędy państwowe, ogłaszane są
w wydawnictwach Głównego Urzędu Statystycznego, lub też po porozumieniu się z Głównym
Urzędem Statystycznym w wydawnictwach poszczególnych Ministerstw albo innych urzędów
państwowych. Te ostatnie muszą być ogłoszone w stosownem skróceniu w Roczniku Statystyki
Rzeczypospolitej Polskiej.
Dane statystyczne bez pozwolenia Głównego Urzędu Statystycznego nie mogą być przez
urzędy państwowe udzielane osobom prywatnym.
Art. 7.
Przy zbieraniu dat statystycznych Główny Urząd Statystyczny może posługiwać się wszystkiemi
urzędami państwowemi po uzyskaniu na to upoważnienia od właściwego Ministerstwa.
Art. 8.
Rada Ministrów może uznać pewne wyniki badań statystycznych za tajemnicę urzędową,
a to na wniosek Ministerstwa, zainteresowanego w tajemnicy.
Art. 9.
Główny Urząd Statystyczny składa się z dyrektora, kierującego całą działalnością biura,
kierowników wydziałów, radców ministerialnych, referentów oraz personelu pomocniczego:
rachmistrzów, kontrolerów i t. d.
Art. 10.
Przy Głównym Urzędzie Statystycznym istnieje w charakterze organu doradczego Główna
Rada Statystyczna Rzeczypospolitej Polskiej, złożona z:
a)
dyrektora Głównego Urzędu Statystycznego, który jest jednocześnie przewodniczącym
Rady Statystycznej; zastępcę przewodniczącego mianuje z pośród członków Głównej Rady
Statystycznej Prezydent Ministrów,
b)
przedstawicieli wszystkich Ministerstw, delegowanych przez odnośnych Ministrów,
c)
przedstawicieli biur statystycznych urzędów autonomicznych, upoważnionych przez Prezydenta
Ministrów do wysłania swych przedstawicieli do Głównej Rady Statystycznej,
d)
przedstawicieli najważniejszych stowarzyszeń naukowych, społecznych i gospodarczych,
upoważnionych przez Prezydenta Ministrów do wysyłania swych przedstawicieli do Głównej
Rady Statystycznej,
e)
profesorów ekonomji i statystyki wyższych państwowych zakładów naukowych, powołanych
przez Prezydenta Ministrów,
f)
kierowników wydziałów Głównego Urzędu Statystycznego z głosem doradczym.
Art. 11.
Posiedzenia Głównej Rady Statystycznej odbywają się na zaproszenie dyrektora Głównego
Urzędu Statystycznego w miarę potrzeby oraz obowiązkowo raz na rok.