Art. 1.
Zezwolenia na zmianę nazwiska obywatelom Rzeczypospolitej Polskiej udziela Minister
Spraw Wewnętrznych. Zezwolenie może być udzielone tylko w przypadkach, zasługujących
na szczególne uwzględnienie. Brzmienie nie polskie nazwiska nie jest dostatecznym
powodem do zmiany.
Za zmianę nazwiska pobiera się opłatę w sumie 3000 mk. (4500 koron). Od opłaty może
być petent zwolniony w całości lub w części przez Ministra Spraw Wewnętrznych.
Art. 2.
Proszący winien wyłuszczyć powody zamierzonej zmiany nazwiska i wskazać nazwisko,
które pragnie przybrać.
Do podania należy dołączyć metrykę chrztu, względnie urodzenia, tudzież dokumenty,
wykazujące przynależność do Państwa Polskiego.
Art. 3.
Minister Spraw Wewnętrznych rozpatrzy potrzebę zmiany nazwiska, a w razie uznania
jej zarządzi na koszt petenta ogłoszenie zamierzonej zmiany w Dzienniku Urzędowym
Rzeczypospolitej Polskiej, tudzież według własnego wyboru w trzech dziennikach nieurzędowych.
Art. 4.
W ciągu dni 90 od dnia ogłoszenia w dzienniku urzędowym wolno z ważnych powodów zgłosić
sprzeciw w przedmiocie zamierzonej zmiany nazwiska do Ministra Spraw Wewnętrznych.
W razie zgłoszenia sprzeciwu przez osoby tego samego nazwiska, które proszący przybrać
zamierza, zezwolenie nie może być udzielone. Podanie i sprzeciwy rozstrzyga Minister
Spraw Wewnętrznych i zawiadamia o swej decyzji tak proszącego, jak i osoby, które
sprzeciwy niosły.
Art. 5.
Ogłoszenie o zezwoleniu na zmianę nazwiska zamieści Minister Spraw Wewnętrznych w
Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej, zarządzając jednocześnie adnotację
w aktach stanu cywilnego.
Art. 6.
Adnotacja w aktach stanu cywilnego powoduje zmianę nazwiska proszącego, jego żony,
a także i tych dzieci, które w chwili wniesienia podania nie były pełnoletnie.
Art. 7.
Ustawa niniejsza wchodzi w życie z dniem jej ogłoszenia i obowiązuje na całym obsarze
Rzeczypospolitej Polskiej. Z dniem tym tracą moc obowiązującą wszystkie inne przepisy
w przedmiocie zmiany nazwisk.
Art. 8.
Sprawy zmiany nazwisk, nie załatwione jeszcze prawomocnie do dnia ogłoszenia niniejszej
ustawy, mają być traktowane według postanowień tej ustawy.
Art. 9.
Wykonanie niniejszej ustawy poleca się Ministrowi Spraw Wewnętrznych.