Art. 1.
Sejm upoważnia Rząd do przyznania osobom wojskowym nadzwyczajnego dodatku drożyźnianego
do pobieranej płacy w następującym miesięcznym wymiarze:
a)
oficerom i urzędnikom wojskowym w wysokości płacy zasadniczej (gaży) powiększonej
dodatkiem sejmowym według ustawy z dnia 12 czerwca 1919 r.;
b)
podoficerom zawodowym, żandarmerji wojskowej, straży granicznej i majstrom wojskowym
niepoborowym w wysokości żołdu miesięcznego, powiększonego dodatkiem sejmowym, według
ustawy z dnia 12 czerwca 1919 r.;
c)
wszystkim innym szeregowym w wysokości dodatku sejmowego według ustawy z dnia 12 czerwca
1919 r.;
d)
sanitarjuszkom w wysokości obecnie pobieranej płacy.
Art. 2.
Dla utrzymujących rodziny w miejsce dotychczasowych należytości rodzinnych ustanawia
się dodatki, a mianowicie:
a)
dla oficerów i urzędników wojskowych na żoną 400 mk., na każde dziecko 100 mk. miesięcznie;
b)
dla podoficerów zawodowych, żandarmerji wojskowej, straży granicznej i majstrów wojskowych
niepoborowych na żonę 300 mk., na każde dziecko 100 mk. miesięcznie.
Osoby wojskowe wymienione pod a) i b), o ile ich żony, jako pracowniczki państwowe,
pobierają uposażenie ze Skarbu Państwa, dodatku na żonę nie otrzymują.
Art. 3.
Dla rodzin szeregowych, które pobierają zasiłek, ustanawia się miesięczny dodatek
w wysokości pobieranego zasiłku, wyłączając rodziny, które pobierają zasiłek według
norm wielkopolskich.
Dla osób wymienionych w art. 2 pod a) i b), o ile utrzymują rodziców, a nie pobierają
dodatków na żonę i dzieci, ustanawia się zasiłki w wymiarze jak dla szeregowych na
tych samych warunkach.
Art. 4.
Na wypadek konieczności prowadzenia dwóch domów, wskutek pełnienia służby na froncie,
lub przejściowo poza garnizonem, przyznaje się na mieszkanie dla rodziny w miejsce
dotychczasowej należytości:
a)
oficerom i urzędnikom wojskowym 200 mk. miesięcznie;
b)
podoficerom zawodowym, żandarmom wojskowym, straży granicznej i majstrom wojskowym
niepoborowym 100 mk. miesięcznie.
Art. 5.
Minister Spraw Wojskowych w porozumieniu z Ministrem Skarbu i Ministrem Aprowizacji
określi wysokość strawnego, przeprowadzi zmniejszenie racji żywności oficerów i ich
rodzin i ustali cenę za tę rację.
Art. 6.
Wymienione w art. od 1 do 4 dodatki przysługują od 1 stycznia 1920 r.
Inne niewymienione wyżej należytości osób wojskowych nie ulegają podwyższeniu.
Art. 7.
Wykonanie ustawy niniejszej porucza się Ministrowi Spraw Wojskowych w porozumieniu
z Ministrem Skarbu.
Art. 8.
Ustawa niniejsza wchodzi w życie z dniem jej ogłoszenia.