Ustawaz dnia 8 stycznia 1920 r.w sprawie zmiany ustawy z dnia 31 lipca 1919 r. o przyznaniu dla cywilnych emerytowanych funkcjonarjuszów państwowych, kolejowych, dla nauczycieli szkół powszechnych, średnich i wyższych, jak też dla wdów i sierot po nich, oraz księży emerytów nadzwyczajnego dodatku drożyźnianego

Art. 1.

Art. 2 ustawy z dnia 31 lipca 1919 r. (Dz. Pr. № 65 poz. 392) ma na przyszłość opiewać jak następuje.
Nadzwyczajny dodatek drożyźniany będzie wypłacany miesięcznie i wynosi od dotychczas pobieranych emerytur, pensji wdowich i sierocych, jakoteż darów z łaski, bez dodatków drożyźnianych i kwartalnych w rocznej kwocie:

a)

dla emerytów, wdów i sierot, przebywających na obszarze Państwa, gdzie dodatki drożyźniane były już przyznawane:
do włącznie 400 koron
  
200%
„ „ 600 „
  
100%
„ „ 1000 „
  
75%
„ „ 2000 „
  
50%
wyżej 2000 „
  
20%

b)

dla emerytów, wdów i sierot, przebywających na obszarze Państwa, gdzie dodatki drożyźniane nie były dotąd przyznawane:
do włącznie 200 marek
  
250%
„ „ 300 „
  
200%
„ „ 600 „
  
150%
„ „ 1000 „
  
100%
„ „ 2000 „
  
70%
wyżej 2000 „
  
30%

Art. 2.

Wykonanie niniejszej ustawy poleca się Ministrowi Skarbu.