Ustawaz dnia 30 kwietnia 1920 r.w przedmiocie przyznania bonifikacji posiadaczom asygnat 5% wewnętrznej pożyczki państwowej z 1918 r.

Wypłata asygnat 5%-ej wewnętrznej pożyczki państwowej z r. 1918, przy mającej nastąpić z dniem 1 maja 1920 r. amortyzacji tejże pożyczki, uskutecznia się w markach polskich według kursów, ustanowionych w art. 2 i 3 ustawy niniejszej.

Przy zamianie na gotowiznę wypłaca się za 5%-we asygnaty wewnętrznej pożyczki państwowej z r. 1918, opiewające:

a) na marki polskie, po cenie mk. p. 100		za 100
b) „ korony, „ „ „ „ 70		„ 100
c) „ ruble, „ „ „ „ 216		„ 100

Przy zamianie na obligacje wewnętrznej pożyczki państwowej z r. 1920 przyjmuje się asygnaty 5%-ej wewnętrznej pożyczki państwowej z r. 1918 opiewające:

a) na marki polskie, po kursie mk. p. 120		za 100
b) „ korony, „ „ „ „ 85		„ 100
c) „ ruble, „ „ „ „ 225		„ 100

Posiadaczowi asygnaty przysługuje prawo wymiany na obligacje 1920 r. bądź całej sumy, bądź jej części - przy odpowiedniem zastosowaniu kursów, ustanowionych w art. 2 i 3.

Wynikła z przerachowania nadwyżka, wynosząca mniej niż mk. p. 100, wypłaca się w gotowiżnie.

Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 maja 1920 r.

Wykonanie ustawy porucza się Ministrowi Skarbu.