Ustawaz dnia 13 lipca 1920 r.o uposażeniu wyższych i niższych funkcjonarjuszów policji państwowej

Wyżsi funkcjonarjusze policji zaliczają się do następujących policyjnych stopni służbowych:

Do każdego z powyższych stopni służbowych przywiązane jest określone niżej uposażenie.

Uposażenie to składa się:

Ustanawia się następujące zasadnicze płace miesięczne w markach polskich według stopni służbowych:

Tytułem dodatku za wysługę lat funkcjonariusz policji otrzymuje za każdy rok służby państwowej 2¹/₂% pobieranej w danej chwili płacy zasadniczej.

Funkcjonariuszowi policji, który wykaże, iż ukończył studja wyższe na jednym wydziale uniwersytetu, lub równorzędnego zakładu naukowego, zakończone przepisanemi egzaminami, dolicza się 5% płacy zasadniczej za każdy rok studjów. Dodatek za studja wyższe nie może przenosić 20%płacy zasadniczej.

Czasu pełnienia normalnej powszechnej powinności wojskowej nie uwzględnia się przy wymiarze dodatku za wysługę lat; inną służbę wojskową zalicza się tylko wówczas, jeżeli funkcjonarjusz policji nie spełniał jej jednocześnie z państwową służbą cywilną.

Funkcjonarjusz policji zaczyna pobierać dodatek za wysługę lat dopiero po upływie roku od zamianowania go funkcjonarjuszem stałym.

Dodatek za następną wysługę przyznaje się corocznie z urzędu, od pierwszego dnia miesiąca, następującego po terminie wysługi.

Dodatek za studja wyższe funkcjonarjusz policji otrzymuje z chwilą mianowania go funkcjonarjuszem stałym.

Przez czas trwania wyjątkowych, wywołanych wojną warunków ekonomicznych, funkcjonarjusz policji pobiera dodatek drcżyźniany do płacy zasadniczej, zależnie od stosunków rodzinnych i miejscowości, w której pełni służbę stałą.

Pod względem stosunków rodzinnych funkcjonarjusze policji dzielą się na 4 grupy.

Do pierwszej grupy należą samotni; do drugiej-utrzymujący jednego, lub dwuch członków rodziny (mała rodzina); do trzeciej - utrzymujący do czterech członków rodziny (średnia rodzina); do czwartej-utrzymujący więcej niż czterech członków (duża rodzina).

Przy zaliczaniu do grupy uwzględnia się będących na utrzymaniu funkcjonarjusza policji:

Jeżeli oboje małżonkowie pozostają w służbie państwowej, nie uwzględnia się żony przy wymiarze dodatku drożyźnianego dla męża.

Dzieci i pasierbów, które weszły w związki małżeńskie lub które się same utrzymują, jakoteż pasierbów, posiadających własne zaopatrzenie, nie uwzględnia się przy wymiarze dodatku drożyźnianego.

Podstawę do obliczenia dodatku drożyźnianego stanowi płaca zasadnicza.

Wysokość miesięcznego dodatku drożyźnianego, obliczonego w markach polskich, ustala się, mnożąc procentową część płacy zasadniczej, stanowiącej mnożną, przez mnożnik jednakowy dla wszystkich stopni służbowych, a różny dla poszczególnych klas miejscowości.

Mnożna wynosi dla funkcjonariuszy samotnych:

Jeżeli funkcjonarjusz policji otrzymuje osobne mieszkanie w naturze - wartość tego mieszkania potrąca się z uposażenia.

Funkcjonariusze policji, pełniący służbę śledczą, otrzymują nadto dodatek śledczy w wysokości 20% od pensji zasadniczej z odpowiednim dodatkiem drożyźnianym dla samotnych.

Funkcjonarjusz policji otrzymuje ze Skarbu Państwa tylko jedno stałe uposażenie służbowe; może jednak za spełnianie funkcji urzędowych, nie związanych ściśle ze służbą policyjną, otrzymywać w innej formie dodatkowe wynagrodzenie, którego wysokość ustala właściwa władza centralna w porozumieniu z Ministrem Skarbu.

Dla wstępujących do służby policyjnej, czy to po raz pierwszy, czy ponownie, prawo do otrzymywania uposażenia rozpoczyna się, o ile istotne objęcie służby nastąpiło przed 15 dniem miesiąca - od 1 dnia tego miesiąca, o ile zaś nastąpiło po 15 dniu miesiąca - od 15 tegoż miesiąca kalendarzowego; w pozostałych wypadkach - z pierwszym dniem najbliższego kalendarzowego miesiąca po dniu mianowania na nowe stanowisko, względnie po powstaniu warunków, uzasadniających zmianę w wymiarze uposażenia.

Atoli w razie takiej zmiany miejsca służbowego, która pociąga za sobą zmianę w wysokości uposażenia, funkcjonarjuszowi policji przysługuje prawo do uposażenia, odpowiadającego nowemu miejscu służbowemu, od pierwszego dnia kalendarzowego miesiąca, następującego po uwolnieniu go od poprzednich obowiązków służbowych.

W razie śmierci funkcjonarjusza policji, wstrzymuje się wypłatę uposażenia z ostatnim dniem kalendarzowego miesiąca, w którym śmierć nastąpiła, a w razie rozwiązania stosunku służbowego w inny sposób - z ostatnim dniem tego kalendarzowego miesiąca, w którym stosunek ten istotnie ustał.

Uposażenie wypłaca się funkcjonarjuszowi policji w ratach miesięcznych zgóry w pierwszym dniu każdego miesiąca.

O ile pierwszy dzień miesiąca jest niedzielą, lub uroczystem świętem - wypłata uposażenia następuje w ostatnim dniu poprzedniego miesiąca.

Postanowienia powyższych artykułów z wyjątkiem art. 4 (dodatek za wysługę lat i studja wyższe) stosują się analogicznie do funkcjonarjuszów prowizorycznych.

Normy wszelkich niestałych i ubocznych poborów, jak: djety, dodatki za kierownictwo, dodatki funkcyjne, ryczałty rozjazdowe i t. p. określi rozporządzenie Rady Ministrów.

Postanowienia przejściowe.

Ustawie niniejszej podlegają wszyscy funkcjonarjusze policji, mianowani na zasadzie ustawy z dnia 24 lipca 1919 r. (Dz. Praw Nr. 61, poz. 363).

Przy wymiarze dodatku za wysługę lat czas służby funkcjonariusza policji w rozumieniu ustawy niniejszej liczy się od dnia rzeczywistego objęcia służby w Państwie Polskiem.

W czasie przejściowym, komisje weryfikacyjne, ustanowione:

- będą mogły zaliczyć do czasu wysługi pewną liczbą lat tym funkcjonariuszom, którzy obecnie są w policyjnej służbie państwowej polskiej lub wstąpią do tej służby najpóźniej w trzy miesiące po wejściu w życie niniejszej ustawy, a którzy:

Komisje weryfikacyjne będą mogły zaliczyć funkcjonarjuszom policji, którzy wstąpili do policyjnej służby państwowej po dniu pierwszym października 1920 r. poprzedni czas służby tylko wówczas, jeżeli funkcjonarjusz wykaże, że zaszły ważne okoliczności, które uniemożliwiły mu wcześniejsze wstąpienie do służby państwowej polskiej.

W wypadkach dłuższego urlopu bez uposażenia, odliczenia pewnego czasu na mocy orzeczenia dyscyplinarnego, czasu dobrowolnej służby wojskowej i t. p. wstrzymuje się decyzją co do przyznania dodatku za wysługą lat za te czasokresy aż do wejścia w życie ustawy o służbie w policji państwowej.

Emerytowi, który zostanie przyjęty do czynnej policyjnej służby państwowej lub samorządowej może być zaliczony czas służby, odbytej w państwie obcem przed przeniesieniem go na emeryturą.

Decyzją w innych wypadkach zastrzega się Radzie Ministrów.

Postanowienia niniejszej ustawy nie dotyczą znajdujących się w policyjnej służbie państwowej pracowników, przyjętych na podstawie osobnych z nimi zawartych umów.

Ustawa niniejsza obowiązuje od dnia 1 lipca 1920 r.

Z dniem 1 Lipca 1920 r. tracą moc obowiązującą wszystkie ustawy i przepisy w przedmiocie objętym niniejszą ustawą. Wypłaty, dokonane w marcu, w kwietniu, maju i czerwcu 1920 r. ponad ustawowe uposażenie, uważa się za dodatek bezzwrotny regulacyjny po dzień 30 czerwca 1920 r.

Wykonanie niniejszej ustawy porucza się Prezydentowi Ministrów i Ministrowi Skarbu oraz Ministrowi Spraw Wewnętrznych, a o ile chodzi o b. dzielnicę pruską - takie Ministrowi b. Dzielnicy Pruskiej.