Ustawaz dnia 20 stycznia 1920 r.o powołaniu prawników do czynnej służby wojskowej

Upoważria się Ministra Spraw Wojskowych do powołania na czas trwania wojny, w miarą potrzeby, do czynnej służby wojskowej w Korpusie Sądowym osób, posiadających kwalifikacje do wstąpienia na państwową służbę prawniczą, które w dniu powołania nie przekroczyły 42 roku życia, o ile już w myśl obowiązujących ustaw nie podlegają obowiązkowi czynnej służby wojskowej.

Osoby, które obecnie znajdują się w służbie Korpusu Sądowego na podstawie dobrowolnego zgłoszenia się, a nie przekroczyły 42 roku życia, uważane będą z dniem ogłoszenia niniejszej ustawy, jako objęte powołaniem.

Liczba powołanych na podstawie niniejszej ustawy nie może przekraczać liczby 100. Powoływanie do czynnej służby wojskowej nastąpi w miarę zapotrzebowania.

Na wniosek odnośnych Ministrów zwolnieni będą od czynnej służby w wojsku ci prawnicy, których pozostawienie na stanowiskach, zajmowanych przed powołaniem, jest konieczne w interesie służby państwowej lub z innych ważnych powodów.

O zwolnieniu rozstrzyga Minister Spraw Wojskowych.

Od powołania z mocy niniejszej ustawy wolni są prawnicy, pozostający w czynnej służbie wymiaru sprawiedliwości.

Wymienieni w ustępie 1 art. 1 obowiązani są w przeciągu 20 dni od ogłoszenia niniejszej ustawy w Dzienniku Ustaw stawić się w miejscowych Komendach Uzupełnień celem spisu.

Winni niestawienia się w oznaczonym terminie w miejscowej Komendzie Uzupełnień lub niestawienia się do służby na stanowisku, wyznaczonem przez Ministra Spraw Wojskowych, karani będą więzieniem do 2 lat, zaś na obszarze, na którym obowiązuje kodeks karny austrjacki, aresztem ścisłym do lat 2.

Wykonanie niniejszej ustawy porucza się Ministrowi Spraw Wojskowych, zaś, o ile chodzi o powołanie prawników ze służby państwowej, - w porozumieniu z odnośnymi Ministrami.