Art. 1.
Likwidacja majątków, praw i interesów, przysługująca Państwu Polskiemu na mocy traktatu
pokoju między mocarstwami sprzymierzonemi i skojarzonemi a Niemcami, podpisanego w
Wersalu, dnia 28 czerwca 1919 roku, ma być wykonana na zasadzie następujących ogólnych
przepisów.
Art. 2.
Kwalifikowanie do likwidacji majątków, praw i interesów jako też decyzja o sposobach
przeprowadzenia takowej należy do kompetencji Komitetu Likwidacyjnego.
Likwidacja odbywa się:
a)
przez zbycie majątku, prawa lub interesu przez właściciela;
b)
przez zatrzymanie ich na rzecz Państwa;
c)
przez sprzedaż przymusową.
Art. 3.
Przy Głównym Urzędzie Likwidacyjnym tworzą się komitety likwidacyjne, w skład których
wchodzą: prezes lub jego zastępca w charakterze przewodniczącego oraz 3 członków,
w tem jeden delegowany przez Ministra, do kompetencji którego należy likwidowany majątek,
prawo lub interes, jeden - przez Ministra Spraw Zagranicznych i jeden - przez Prezesa
Prokuratorji Generalnej.
Siedzibę, liczbę i terytorjalny zakres działania poszczególnych komitetów likwidacyjnych
ustala Prezes Głównego Urzędu Likwidacyjnego.
Art. 4.
Dla majątków, praw i interesów w dziedzinach niepoddanych zarządowi ogólnych władz
centralnych, na obszarze b. dzielnicy pruskiej właściwe jest Ministerstwo b. Dzielnicy
Pruskiej.
Art. 5.
Postanowienia komitetu likwidacyjnego zapadają większością głosów; w razie ich podziału
decyduje głos przewodniczącego.
Art. 6.
Do rozpatrywania spraw komitet przystępuje na wniosek przewodniczącego lub Ministra,
do którego kompetencji ze względu na swój rodzaj należy majątek, prawo lub interes.
Art. 7.
W razie zakwalifikowania majątku, prawa lub interesu do zlikwidowania przez zbycie
ich przez właściciela, komitet likwidacyjny zawiadamia go o terminie, w którym tenże
obowiązany jest sam zbyć swój majątek, prawo lub interes innej osobie w drodze dobrowolnej
umowy, oraz o warunkach, jakim winien odpowiadać nabywca.
Art. 8.
Pomieniony w art. 7 termin nie może być krótszy od jednego miesiąca i nie powinien
przekraczać sześciu miesięcy, licząc od daty doręczenia właścicielowi majątku, prawa
lub interesu odpisu postanowienia komitetu likwidacyjnego. Przepisy wykonawcze określą
tryb doręczenia zawiadomień i odpisów postanowień komitetu likwidacyjnego.
Art. 9.
Zbycie majątku, prawa lub interesu nabywcy, który nie odpowiada warunkom, wskazanym
przez komitet likwidacyjny (art. 7), jest nieważne.
Art. 10.
Majątek prawo lub interes, nie zbyte przez właściciela we wskazanym w art. 7 i 8 trybie
i terminie, przechodzi na rzecz Państwa według szacunku, który ustala komitet likwidacyjny.
Art. 11.
W razie postanowienia o zatrzymaniu majątku, prawa lub interesu na rzecz Państwa,
komitet likwidacyjny wzywa właściciela, aby przed upływem określonego w przepisach
wykonawczych terminu złożył komitetowi swoją ocenę zatrzymanego przedmiotu, popartą
odpowiedniemi dowodami.
Art. 12.
Po otrzymaniu od właściciela majątku, prawa lub interesu jego oceny lub po upływie
określonego terminu (art. 11) komitet likwidacyjny szacuje majątek, prawo lub interes,
właścicielowi zaś, biorącemu udział w tem postępowaniu, przysługuje prawo przedstawienia
komitetowi swoich uwag w przedmiocie oceny.
Art. 13.
Majątki, prawa i interesy zakwalifikowane do likwidacji, lecz nie zatrzymane na rzecz
Państwa, ani nie zlikwidowane przez właściciela w drodze dobrowolnej, ulegną przymusowej
sprzedaży w zastosowaniu postępowania, które określą przepisy dodatkowe.
Art. 14.
Postanowienia komitetu likwidacyjnego nie ulegają zaskarżeniu i podlegają wykonaniu
narówni z prawomocnemi wyrokami sądów.
Art. 15.
Koszty likwidacji we wszystkich wypadkach obciążają likwidowany majątek, prawo lub
interes.
Art. 16.
Wykonanie niniejszej ustawy poleca się Prezesowi Głównego Urzędu likwidacyjnego.