Art. 1.
Art. 3 ustawy z dnia 18 listopada 1919 r. o obrocie ziemiopłodami w roku gospodarczym
1919/20 (Dz. ust. 1919 r. № 89, poz. 485) otrzymuje brzmienie następujące:
Zboża, dostarczone w wykonaniu ustawy z dnia 29 lipca 1919 r. (Dz. Pr. № 64, poz.
381) o obrocie ziemiopłodami, muszą być zaliczone na poczet kontyngentów, nałożonych
w myśl niniejszej ustawy.
Zwrot nadwyżki, któraby się z porównania z obu kontyngentów okazać miała, w żadnym
wypadku nie może mieć miejsca.
Odnośnie do gospodarstw powyżej 25 morgów ziemi ornej Ministrowi Aprowizacji przysługuje
prawo zarządzenia przymusowego wykupu u producentów wszelkich jadalnych ziemiopłodów,
tak nieobjętych, jak i objętych niniejszą ustawą, a pozostałych po dostarczeniu kontyngentu,
z uwzględnieniem istotnych potrzeb spożywczych i gospodarczych producentów.
Odnośnie do gospodarstw poniżej 25 morgów ziemi ornej Ministrowi Aprowizacji przysługuje
wyłączne prawo zakupu wszelkich powyżej wskazanych ziemiopłodów.
Ceny na powyżej wskazane ziemiopłody określa Minister Aprowizacji w porozumieniu z
Ministrem Rolnictwa i Dóbr Państwowych, po wysłuchaniu opinji Państwowej Rady Aprowizacyjnej.
Prawo przymusowego wykupu może być stosowane i do ziemiopłodów, znajdujących się w
posiadaniu nabywców.
Art. 2.
Wykonanie niniejszej ustawy poleca się Ministrowi Aprowizacji.
Art. 3.
Ustawa niniejsza wchodzi w życie z dniem jej ogłoszenia w „Dzienniku Ustaw Rzeczypospolitej
Polskiej”; z dniem tym traci moc obowiązującą ustawa z dnia 23 stycznia 1920 r. (Dz.
ust. 1920 r. № 6 poz. 40) w sprawie zmiany art. 3 ustawy z dn. 18 listopada 1919 r.
o obrocie ziemiopłodami w roku gospodarczym 1919/20 (Dz. ust. 1919 r. № 89 poz. 485).