Art. 1.
Wymienione w cesarskiem rozporządzeniu z dnia 15 września 1915 r. (austr. Dz. Ust.
№ 279), w dołączonej do tego rozporządzenia taryfie i w uwagach do tej taryfy kwoty,
będące podstawą wymiaru należytości, tudzież kwoty samych należytości, będą uważane
za wyrażone w markach i fenigach polskich, a nie w walucie koronowej.
Art. 2.
Liczby, które określają należytości czy to stałe, czy też procentowe, podnosi się
dwukrotnie, z wyjątkami, zawartemi w artykułach 3, 4, 5, 6, 7 i 8.
Jeśli kwota należytości wypada w fenigach lub w markach i fenigach zaokrągla się ją
wzwyż do pełnej marki.
Art. 3.
Wymienione w §§ 15 i 17 ust. 2 rozp. ces. z dnia 15 września 1915 r. (austr. Dz. Ust.
№ 279) kwoty, które określają wartość przedmiotu sporu, podnosi się:
|
|
Art. 4.
W miejsce kwoty 10 koron, wymienionej w § 16 ust. 5 cesarskiego rozporządzenia z dnia
15 września 1915 r. (austr. Dz. Ust. № 279). ustanawia się kwotę 50 marek.
Art. 5.
W miejsce kwoty 2.000 koron, wymienionej w § 46 ust. 6 cesarskiego rozporządzenia
z dnia 15 września 1915 r. (austr. Dz. Ust. № 279) ustanawia się kwotę 10.000 marek.
Art. 6.
Stała należytość, w dziale I taryfy poz. 1 lit. „a” od podań przy wartości przedmiotu
sporu ponad 10.000 marek do 20.000 marek wynosić będzie od każdego arkusza 10 marek,
a przy każdych dalszych choćby tylko rozpoczętych 10.000 marek - o 5 marek więcej
Art. 7.
Stałe należytości w dziale I taryfy poz. 5 w dziale II taryfy, poz. 13, w dziale III
taryfy poz. 20 i 21, w dziale IV taryfy poz. 31, 32, 33 i 34 (postępowanie karne wskutek
oskarżenia prywatnego) oraz w uwagach do tych pozycji, podnosi się dziesięciokrotnie.
Art. 8.
Ustanowioną w pozycji taryfy 2 lit. „c” ustawy z dnia 13 grudnia 1862 r. (austr. Dz.
Ust. № 89), a w § 50 punkt 4 ces. rozp. z dnia 15 września 1915 r. (austr. Dz. Ust.
№ 279) utrzymaną w mocy należytość od odpisów sporządzonych przez osoby prywatne,
jeżeli uwierzytelnione zostały przez sądy lub notarjuszy, podnosi się na 5 marek od
arkusza.
Art. 9.
Należytości sądowe, określone cesarskiem rozporządzeniem z dnia 15 września 1915 r.
i niniejszą ustawą, będą opłacane w gotówce lub w znaczkach stemplowych.
Art. 10.
Ustawa niniejsza wchodzi w życie w trzydzieści dni po jej ogłoszeniu.
Art. 11.
Wykonanie ustawy niniejszej powierza się Ministrowi Sprawiedliwości i Ministrowi Skarbu.