Ustawaz dnia 17 marca 1921 r.w przedmiocie dodatków drożyźnianych do rent ubezpieczenia inwalidów z powodów starości i dla rodzin po ubezpieczonych, zapewnionych obowiązującą w b. dzielnicy pruskiej ordynacją ubezpieczeniową Rz. Niem. z dnia 19 lipca 1919 r.

Pobierający rentę inwalidów, rentę z powodu starości, rentę wdów, wdowców i sierot po ubezpieczonych na podstawie ordynacji ubezpieczeniowej Rz. Niem. z dnia 19 lipca 1911 r. pobierać będą przez cały czas trwania wyjątkowych, wojną wywołanych warunków ekonomicznych, dodatek drożyźniany do renty ustawowej w wysokości dziewięciokrotnej dotychczas pobieranej renty, o ile nie są cudzoziemcami, przebywającymi zagranicą.

Udział Państwa w pokryciu świadczeń, określony w § 1285 ordynacji ubezpieczeniowej Rz. Niem. z dnia 19 lipca 1911 r. (Dz. Urz. Rz. Niem. str. 509), pomnaża się dziesięciokrotnie na czas płacenia dodatków drożyźnianych, ustanowionych w art. 1 niniejszej ustawy.

Składka tygodniowa wynosić będzie od dnia 28 lutego 1921 r. na czas płacenia dodatków drożyźnianych ustanowionych w art. 1 niniejszej ustawy:

W klasie zarobkowej I		- fen. 180
„ „ „ II		- „ 260
„ „ „ III		- „ 340
„ „ „ IV		- „ 420
„ „ „ V		- „ 500

Od 28 lutego 1921 r. pracodawcy i pracownicy winni do wnoszenia składek tygodniowych używać wyłącznie znaczków, opiewających na kwoty, wyszczególnione w art. 3 niniejszej ustawy.

Znaczki dotychczasowe, które zasadniczo z dniem 27 lutego tracą wartość, mogą być użyte po dniu 27 lutego 1921 r. tylko do wniesienia składek za czas do dnia 28 lutego 1921 r.

Wyszłe z obiegu znaczki z Ubezpieczalni krajowej w Poznaniu można w ciągu sześciu miesięcy od dnia 1 marca 1921 r. wymienić na znaczki nowe równej wartości ogólnej w miejscach sprzedaży znaczków.

Rada Ministrów winna w miarę polepszenia się warunków ekonomicznych zniżyć, względnie znieść, dodatek drożyźniany, przewidziany w art. 1, zredukować udział Państwa w pokryciu świadczeń, przewidzianych w art. 2, oraz obniżyć składkę, przewidzianą w art. 3 niniejszej ustawy.

Ustawa niniejsza wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.

Prawa, wynikające dla pobierających rentę z art. 1, niniejszej ustawy, oraz podwyższenie udziału Państwa w pokryciu świadczeń, przewidziane w art. 2 niniejszej ustawy, obowiązują wstecz od dnia 1 stycznia 1921 r.

Wykonanie niniejszej ustawy porucza się Ministrowi b. Dzielnicy Pruskiej.