Ustawaz dnia 18 grudnia 1920 r.o zagwarantowaniu rent i świadczeń ubezpieczeniowych dla ubezpieczonych na Śląsku Górnym

Spis treści

Art. 1.

Rzeczpospolita Polska przyjmuje na siebie gwarancję wypłaty w markach niemieckich wszelkich rent ubezpieczeniowych i innych świadczeń, należnych na zasadzie ustaw o ubezpieczeniach społecznych wszystkim ubezpieczonym na Śląsku Górnym, w wysokości nie niższej, niż dotychczas.

Art. 2.

Upoważnia się Rząd do wypłacania ubezpieczonym na Śląsku Górnym dodatków droźyźnianych w miarę zmiany stosunków zarobkowych.

Art. 3.

Wykonanie ustawy niniejszej poleca się Ministrowi Pracy i Opieki Społecznej i Ministrowi Skarbu.

Art. 4.

Ustawa niniejsza wchodzi w życie z dniem przyłączenia Śląska Górnego do Rzeczypospolitej Polskiej.

Załącznik   -   Uchwała Sejmu Ustawodawczego z dnia 18 grudnia 1920 r. w sprawie ustawodawstwa o ubezpieczeniu socjalnem i zaopatrzeniu inwalidów wojennych tudzież wdów i sierot wojennych, jak również waluty na Śląsku Górnym

Sejm stwierdza, że w myśl art. 7 ustawy konstytucyjnej z dnia 15 lipca 1920 r., zawierającej statut organiczny Województwa Śląskiego (Dz. Ustaw № 73, poz. 497) ustawodawstwo o ubezpieczeniu socjalnem i zaopatrzeniu inwalidów wojennych, tudzież wdów i sierot wojennych jest rzeczą Sejmu Śląskiego tak długo, dopóki ustawodawstwo państwowe nie zapewni klasie robotniczej, względnie inwalidom, wdowom i sierotom wojennym w całej Rzeczypospolitej Polskiej, lepszego lub przynajmniej takiego samego zaopatrzenia, co ustawy na Śląsku obowiązujące; że w myśl art. 9 i 10 tejże ustawy konstytucyjnej dla Województwa Śląskiego waluta niemiecka będzie pozostawiona na Śląsku Górnym tak długo, dopóki Sejm Województwa Śląskiego inaczej nie postanowi.
Marszałek: Trąmpczyński
Prezydent Ministrów: Witos
Minister Pracy i Opieki Społecznej: E. Pepłowski
Minister Skarbu: Steczkowski