Art. 1.
W czasie wojny lub grożącego Państwu niebezpieczeństwa wojny wszystkie poczty, radiotelegrafy,
telegrafy i telefony podporządkowuje się interesom obrony Państwa.
Art. 2.
Zarządy poczt, radiotelegrafów, telegrafów i telefonów państwowych i prywatnych obowiązane
są do ścisłego współdziałania w czasie pokoju z władzami wojskowemi w pracach przygotowawczych,
dotyczących wojennej sprawności poczt i urządzeń radiotelegraficznych, telegraficznych
i telefonicznych. Z chwilą ogłoszenia mobilizacji prywatne przedsiębiorstwa radiotelegrafów,
telegrafów i telefonów przechodzą pod zarząd Ministerstwa Poczt i Telegrafów.
Art. 3.
Zarządy poczt, radjotelegrafów, telegrafów i telefonów państwowych i prywatnych, tudzież
przedsiębiorstwa, pracujące w zakresie radjotelegrafji, telegrafji i telefonji są
w czasie wojny obowiązane:
1)
do bezwzględnego wykonywania związanych z celami wojennemi żądań w zakresie służby
pocztowo-telegraficznej powołanej do tego władzy wojskowej;
2)
do zasilania Ministerstwa Spraw Wojskowych (Naczelnego Dowództwa) środkami i urządzeniami,
potrzebnemi dla komunikacji i łączności wojsk.
Art. 4.
Zarządy radjotelegrafów, telegrafów i telefonów państwowych i prywatnych, tudzież
przedsiębiorstw, pracujących w zakresie radjotelegrafji, telegrafji i telefonji, podporządkowane
interesom obrony Państwa - zatrzymują całkowitą odpowiedzialność za fachowo-techniczne
kierownictwo i sprawność podległych im sieci, urządzeń i przedsiębiorstw radjotelegraficznych,
telegraficznych i telefonicznych.
Art. 5.
W wypadkach, w których sprawność władz i zarządów pocztowych, radjotelegraficznych,
telegraficznych i telefonicznych nie zaspakaja wymagań wojennych na pewnych obszarach,
służy Ministrowi Spraw Wojskowych w porozumieniu z Ministrem Poczt i Telegrafów prawo
wkraczania w zakres ich działania i wydawania zarządzeń we wszystkich sprawach, dotyczących
komunikacji, łączności wojsk i interesów obrony Państwa.
Art. 6.
Personel poczt, radjotelegrafów, telegrafów i telefonów tak państwowych, jakoteż i
prywatnych może być dekretem Naczelnika Państwa w czasie wojny lub grożącego Państwu
niebezpieczeństwa wojny poddany sądownictwu wojskowemu i mocy ustaw wojskowych karnych
za rozmyślne naruszenia lub zaniedbania obowiązków zawodowych i służbowych, obniżające
sprawność poczt, radjotelegrafów, telegrafów i telefonów, za samowolne porzucenie
służby, oraz wogóle za wszelkie działania lub zaniechania, mogące przynieść szkodę
ruchowi komunikacji pocztowej, radjotelegraficznej, telegraficznej i telefonicznej,
lub wywołać chwilowy zastój w tychże, o ile z którychkolwiek z tych czynów lub zaniechań
wynikła lub wyniknąć mogła szkoda w mobilizacji sił zbrojnych Państwa lub w ich działaniu
wojennem.
Art. 7.
W czasie wojny może być powołany do służby wojskowej w pocztach, radjotelegrafach,
telegrafach i telefonach wojskowych każdy obywatel Państwa Polskiego, o ile w chwili
powołania nie przekroczył 50 lat życia, odpowiednio do jego kwalifikacji, który:
a)
jest lub był pracownikiem poczty, radjotelegrafu, telegrafu lub telefonu tak państwowego,
jak i prywatnego;
b)
pozostawał kiedykolwiek w wojskowej służbie łączności w któremkolwiek państwie;
c)
ma fachowe wykształcenie lub fachową praktykę w powyższej dziedzinie.
Art. 8.
Ilość i kategorje osób, które mają być powołane na mocy art. 7, tudzież wysokość poborów
ustali Minister Spraw Wojskowych w porozumieniu z właściwymi ministrami. W każdym
razie pobory te nie mogą być niższe, aniżeli to przewidują ustawy, normujące stosunki
służbowe funkcjonarjuszów państwowych podczas pełnienia służby wojskowej.
Art. 9.
Wykonanie ustawy niniejszej powierza się Ministrowi Spraw Wojskowych w porozumieniu
z Ministrem Poczt i Telegrafów.
Art. 10.
Ustawa niniejsza wchodzi w życie z dniem jej ogłoszenia. Z tym dniem traci moc obowiązującą
ustawa z dnia 2 sierpnia 1919 r. (Dz. Pr. № 65 poz. 396), o ile dotyczy pracowników
poczt, radjotelegrafów, telegrafów i telefonów, tudzież wszelkie inne ustawy, przepisy
i zarządzenia, o ile są w sprzeczności z niniejszą ustawą.