Art. 1.
Zakreślony w art. 1 ustawy z dnia 16 lipca 1920 r. (Dz. Ust. № 79, poz. 529) termin
zgłoszenia niewykonanych dotąd umów, zawartych przez b. władze lub urzędy austrjackie
lub austrjacko-węgierskie, a dotyczących majątku państwowego lub funduszu religijnego,
znajdującego się w Rzeczypospolitej Polskiej na obszarze b. zaboru austrjackiego,
przedłuża się dla związków Komunalnych do 30 czerwca 1921 roku włącznie.
Art. 2.
Ustęp drugi art. 3 ustawy z dn. 16 lipca 1920 r. (Dz. Ust. № 79, poz. 529) otrzymuje
następujące brzmienie:
„
O ile zgłaszający umowę w przeciągu sześciu miesięcy od chwili zgłoszenia nie otrzyma
ze strony właściwego ministerstwa zawiadomienia o uznaniu umowy, umowa będzie uważana
za nieuznaną
”
.
Art. 3.
Ustawa niniejsza wchodzi w życie z dniem 20 listopada 1920 r.
Art. 4.
Wykonanie niniejszej ustawy powierza się Ministrowi Rolnictwa i Dóbr Państwowych w
porozumieniu z interesowanymi ministrami i Prezesem Głównego Urzędu Likwidacyjnego.