Ustawaz dnia 16 grudnia 1920 r.w przedmiocie poboru należytości ekwiwalentowej na obszarze b. dzielnicy austrjackiej za rok 1921

Osoby, co do których obowiązek płacenia należytości ekwiwalentowej w myśl poz. tar. 106 B. e. austrjackiej ustawy z 13 grudnia 1862 r. (Dz. U. P. № 89) oraz przepisów dodatkowych powstał przed 1 stycznia 1919 r., obowiązane są uiścić tytułem tej należytości za rok 1921 kwotę, przypadającą na rok jeden według wymiaru, dokonanego na VII dziesięcioecie, od majątku nieruchomego w potrójnej, a od majątku ruchomego w pojedynczej wysokości.

Osoby zaś, co do których obowiązek opłacania wspomnianej należytości powstał po dniu 31 grudnia 1918 r., obowiązane są za rok 1921 uiścić zarówno od nieruchomego, jak i ruchomego majątku pojedynczą kwotę, przypadającą za jeden rok według wymiaru, dokonanego na VII dziesięciolecie.

O ile obowiązek opłacania należytości ekwiwalentowej powstanie dopiero w 1921 r., wymiar nastąpi według dotychczasowych przepisów ustawowych, wezwanie płatnicze powinno jednak obejmować tylko kwotę, przypadającą za czas do końca 1921 roku.

Majątki, będące własnością gmin politycznych i powiatów, zwalnia się od należytości ekwiwalentowej, przypadającej za rok 1921.

Wykonanie niniejszej ustawy powierza się Ministrowi Skarbu.