Bezzwrotna zapomoga państwowa na odbudowę, z wyjątkiem kościołów, szkół i domów ludowych,
nie może przekraczać w materjałach i gotówce 20 tysięcy marek, a w granicach tej sumy
z tytułu strat w ruchomościach domowych wartości dwuch tysięcy marek, licząc materjały
według cen w chwili wydania ustawy z 18 lipca 1919 r. Bezzwrotna zapomoga na odbudowę
kościołów wynosić będzie 50% oszacowanych strat wojennych, a do czasu przeszacowania
i ustalenia kursu waluty w myśl art. 9 ustawy z 18 lipca 1919 roku (Dz. Pr. № 68,
poz. 368) zapomoga wynosić będzie 50% rzeczywistych kosztów odbudowy.
Przy odbudowie szkół i domów ludowych pokrywać będzie Państwo całkowite koszty materjałów
i fachowej robocizny, natomiast gminy obowiązane będą dostarczać robocizny pomocniczej
i środków przewozowych.
Ponadto poszkodowani mogą otrzymać jeszcze pomoc państwową tytułem pożyczki
.