Art. 1.
Komorne za lokale dla sądów pokoju, pomieszczonych w domach prywatnych, opłaca Skarb
Państwa.
Art. 2.
Sądy Pokoju, pomieszczone w domach, stanowiących własność gmin miejskich lub wiejskich,
korzystają z tych lokalów nadal na dotychczasowych warunkach do 1 stycznia 1925 r.
Art. 3.
Ustawa niniejsza w niczem nie uchybia przyjętym już dobrowolnie lub mogącym być przyjętemi
w przyszłości zobowiązaniom gmin miejskich lub wiejskich co do dostarczania bezpłatnie
lokalów dla sądów, opłacania przez te gminy komornego za lokale dla sądów, tudzież
innych połączonych z tern świadczeń.
Art. 4.
Ustawa niniejsza obowiązuje na obszarze b. Królestwa Polskiego od dnia 1 stycznia
1922 r. Z dniem tym uchyla się wszelkie przepisy sprzeczne z niniejszą ustawą.
Art. 5.
Wykonanie niniejszej ustawy powierza się Ministrom Sprawiedliwości i Skarbu.