A.
o zdradę i występki, popełnione osnową pisma drukowego;
B.
o następujące zbrodnie i występki:
1)
zbrodnię główną (§ 58 - 61 austr. ustawy karnej z dnia 27 maja 1852 r. Dz. u. p. №
117 i art. 1 austr. ustawy z dnia 17 grudnia 1862 r. Dz. u. p. № 8 z r. 1863);
2)
zaburzenie spokojności publicznej (§ 65 i 66 u. k. i art. II ustawy z dnia 17 grudnia
1862 r. Dz. u. p. № 8 z r. 1863);
3)
bunt i rozruch (§§ 68 - 73 i 75 u. k.);
4)
gwałt publiczny:
a)
przez gwałtowne działanie przeciw zgromadzeniu, powołanemu przez Rząd do załatwiania
spraw publicznych, przeciw sądowi lub innej władzy publicznej (§§ 76, 77 i 80 u. k.);
b)
przez gwałtowne działanie przeciw korporacjom prawnie uznanym lub przeciw zgromadzeniom,
odbywającym się za współudziałem lub pod nadzorem władzy publicznej (§§ 78, 79 i 80
u. k.);
5)
nadużycie władzy urzędowej (§§ 101 - 103);
6)
o obrazę religji (§§ 122 i 123), jednak tylko wtedy, gdy w akcie oskarżenia wyraźny
uczyniono wniosek, aby według § 123 z powodu wielkiej złośliwości lub niebezpieczeństwa
wymierzono karą większą, niż pięcioletniego więzienia;
7)
znieważanie zarządzeń władz i podburzanie (§ 300 u. k. i art. III i IV ustawy z dnia
17 grudnia 1862 r. Dz. u. p. № 8 z r. 1863);
8)
podburzenie do kroków nieprzyjaznych (§ 302 u. k.);
9)
o zbrodnie, przewidziane w §§ 4, 5, 6 i 8 ustawy z dnia 27 maja 1885 r. № 134 Dz.
u. p.;
C.
o zbrodnie, zagrożone śmiercią, karą dożywotniego więzienia lub karą więzienia powyżej
lat dziesięciu, z wyjątkiem jednak zbrodni, dla których ustawy szczególne przewidują
wyjątkowo inny skład sądu orzekającego.
Trybunał pierwszej instancji jest również jako sąd orzekający upoważniony do stosowania
przepisów § 338 p. k.