Ustawaz dnia 27 stycznia 1922 r.w przedmiocie częściowej zmiany ustawy z dnia 23 kwietnia 1920 r. o ograniczeniach w sprzedaży napojów alkoholowych

Art. 1.

Do ustawy z dnia 23 kwietnia 1920 r. (Dz. U. R. P. № 37 poz. 210) o ograniczeniach w sprzedaży napojów alkoholowych wprowadza sięnastępujące zmiany;

1)

w tytule ustawy wstawia się po słowie: „sprzedaży” wyrazy: „i spożycia”.

2)

w art. 5:

a)

wstawia się w ostatniem zdaniu za słowem: „zmniejszenie” wyrazy: „liczby miejsc detalicznej sprzedały lub wyszynku napojów alkoholowych”,

b)

dodaje się następujący ustęp drugi: „Redukcja i likwidacja zredukowanych miejsc sprzedaży musi być ukończona do końca roku 1922”,

c)

dodaje się następujący ustęp trzeci: „Gminy wiejskie i miejskie, stowarzyszenia społeczne i gospodarcze, posiadające uprawnienie do wykonywania przemysłu gospodnio - szynkarskiego, uzyskane przed dniem 1 stycznia 1921 r., o ile z przemysłem tym wykonywują łącznie przemysł restauracyjny i przemysł ten uprawiają we własnym zarządzie lub przez dzierżawców, należących do kategorji inwalidów wojennych, lub wdowy po poległych na wojnie, zyski zaś z tego przemysłu przekazują na cele publiczne - nie podpadają pod przepis ustępu pierwszego niniejszego artykułu”,

d)

dodaje się następujący dalszy ustęp: „Sprzedawcy hurtowni mogą dostarczać napojów alkoholowych tylko osobom, uprawnionym do sprzedaży detalicznej. Hurtowa sprzedaż napojów alkoholowych stanowi przemysł koncesjonowany”,

e)

dodaje się dalszy ustęp: „Za koncesje, które na mocy przepisów, w ustępie pierwszym wymienionych, zostaną cofnięte, państwo nie płaci żadnego odszkodowania”.

3)

W art. 7 ust. 1 i punkty a), b), c) otrzymują następujące brzmienie: „Bezwzględnie zakazana jest sprzedaż lub podawanie napojów, zawierających jakiekolwiek ilości alkoholu, osobom nieletnim do skończonego 21 roku, dalej uczniom szkół niższych i średnich bez względu na wiek, innym zaś konsumentom na kredyt pod zastaw jakichkolwiek przedmiotów lub za wykonaną pracę.
Na podstawie ograniczeń, przewidzianych w art. 1 i 2, zakazuje się sprzedaży i podawania oraz spożywania napojów alkoholowych”.
Poczem w art. 7 punkty d), e), f), g), h), i), k), l) dostaną oznaki porządkowe a), b), c). d), e), f), g), h).
Dalszej zmiany doznaje art. 7 przez dodanie następującego ustępu: „Kto w stanie nietrzeźwości, wywołanej nadużyciem napojów alkoholowych, zachowaniem swojem daje powód do publicznego zgorszenia, a także, kto w takim stanie nietrzeźwości znajduje się w miejscu publicznem, bez względu na swoje zachowanie się podlega karze, w art. 8 niniejszej ustawy przewidzianej.
Takiej samej karze podlega ten, kto drugiego do takiego stanu nietrzeźwości doprowadził prócz tego odpowiada on obok nietrzeźwego solidarnie za wszelkie szkody i straty, wyrządzone innym przez osobę, którą do stanu nietrzeźwości doprowadził lub do niego się przyczynił”.

4)

Art. 8 otrzymuje następujący ustęp trzeci: „Dwukrotne przekroczenie przepisów niniejszej ustawy powoduje, niezależnie od kar przewidzianych, utratę koncesji”. Dalej dodaje się do art. 8 jeszcze następujące 2 ustępy: „Odpowiedzialność za przekroczenie przepisów niniejszej ustawy gaśnie po upływie 5 lat od dnia popełnienia przekroczenia. W b. dzielnicy pruskiej o wymiarze kar orzekają wyłącznie sądy”.

5)

Do art. 9 dodaje się następujące słowa: „oraz wszystkie osoby, wykraczające przeciwko przepisom niniejszej ustawy”.

Art. 2.

Ogłoszenie nowego tekstu ustawy z dnia 23 kwietnia 1920 r. z uwzględnieniem poprawek, z niniejszej ustawy wynikających, oraz wykonanie niniejszej ustawy porucza się Ministrowi Zdrowia Publicznego w porozumieniu z Ministrem Spraw Wewnętrznych i Ministrem Skarbu; o ile rzecz chodzi o wykonanie na obszarze b. dzielnicy pruskiej - Ministrowi tej dzielnicy w porozumieniu z Ministrem Zdrowia Publicznego, Ministrem Spraw Wewnętrznych i Ministrem Skarbu.

Art. 3.

Ustawa wchodzi w życie z dniem jej ogłoszenia.