Ustawaz dnia 14 lutego 1922 r.w przedmiocie zawieszenia przedterminowej spłaty rent, zahipotekowanych na włościach rentowych na obszarze b. dzielnicy pruskiej

Aż do dalszego postanowienia; a w każdym razie aż do czasu, gdy komisja odszkodowań w myśl art. 92 i 254 traktatu pokoju między mocarstwami sprzymierzonemi i skojarzonemi a Niemcami, podpisanego w Wersalu dnia 28 czerwca 1919 r., ustali należność, jaka przypadać ma na Rzeczpospolitą Polską z tytułu odpowiedzialności za część długu Rzeszy Niemieckiej, zawiesza się prawo przedterminowej spłaty rent, zahipotekowanych na włościach rentowych na obszarze b. dzielnicy pruskiej, przysługujące posiadaczom włości rentowych w myśl prawa pruskiego z d. 7 lipca 1891 r. o tworzeniu włości rentowych, prawa z d. 2 marca 1850 r. o Bankach Rentowych, ustawy kolonizacyjnej z d. 26 kwietnia 1886 r., bądź na podstawie innych ustaw, w przedmiocie osad rentowych wydanych, lub na podstawie kontraktów, z nabywcami osad rentowych zawartych.

Ustawa niniejsza ma również zastosowanie do tych wypadków, w których kapitał, przeznaczony na przedterminową spłatą rent, złożony został przed wejściem w życie niniejszej ustawy do depozytu sądowego.

Wykonanie niniejszej ustawy poleca się Prezesowi Głównego Urzędu Ziemskiego w porozumieniu z Ministrem Sprawiedliwości, Skarbu i Ministrem b. Dzielnicy Pruskiej.

Ustawa niniejsza obowiązuje z dniem ogłoszenia.