Art. 1.
Ustanowiony w ustępie drugim art. 48 ustawy o poborze nadzwyczajnej daniny państwowej
z dnia 16 grudnia 1921 r. (Dz. U. R. P. z 1922 r. № 1, poz. 1) trzydziestodniowy okres
czasu do wnoszenia próśb o ulgi w wypadkach, w tymże ustępie drugim art. 48 wyszczególnionych,
przedłuża się do dnia 6 marca 1922 r. włącznie.
Art. 2.
Wykonanie ustawy niniejszej porucza się Ministrowi Skarbu.
Art. 3.
Ustawa niniejsza uzyskuje moc obowiązującą od dnia 7 lutego 1922 r.