Ustawaz dnia 7 lipca 1921 r.o ratyfikacji porozumienia z państwami, należącymi do konwencji międzynarodowej o ochronie własności przemysłowej, podpisanego w Bernie dnia 30 czerwca 1920 r. w przedmiocie zachowania i przywrócenia praw własności przemysłowej, naruszonych przez wojnę światową

Zatwierdza się przystąpienie Polski do porozumienia w przedmiocie zachowania i przywrócenia praw własności przemysłowej, naruszonych przez wojnę światową, podpisanego w Bernie dnia 30 czerwca 1920 r.

Sejm upoważnia Naczelnika Państwa do podpisania w imieniu Rzeczypospolitej ratyfikacji wspomnianego powyżej porozumienia.

Wykonanie niniejszej ustawy poleca się Ministrowi Spraw Zagranicznych, a wykonanie przepisów rzeczonego porozumienia - Ministrowi Przemysłu i Handlu.

Terminy pierwszeństwa, przewidziane w artykule 4 Konwencji Międzynarodowej Paryskiej z dnia 20 marca 1883 r. przejrzanej w Waszyngtonie w roku 1911, dotyczące składania lub rejestracji podań o patenty na wynalazki lub modele użytkowe, marek fabrycznych lub handlowych, rysunków i modeli, a które to terminy jeszcze nie wygasły 1-go sierpnia 1914 r., jak również i te, które zaczęły biec podczas wojny lub zaczęłyby biec gdyby nie było wojny, będą przedłużone przez każdą z Wysokich Układających się Stron na rzecz posiadaczy praw, przyznanych przez wymienioną Konwencję, lub na rzecz ich następców prawnych aż do upływu terminu sześciomiesięcznego od uprawomocnienia się niniejszego Porozumienia.

Jednakże to przedłużenie terminu nie będzie naruszało praw którejkolwiek z Wysokich układających się Stron lub jakiejkolwiek osoby, któraby w dobrej wierze posiadała w chwili wejścia w życie niniejszego Porozumienia prawa własności przemysłowej, sprzeczne z żądanemi przy powoływaniu się na prawo pierwszeństwa. Strony te lub osoby zachowują używanie swoich praw, tak osobiście, jak i przez wszelkich przedstawicieli lub właścicieli licencji, którym je ustąpiono przed wejściem w życie niniejszego Porozumienia, tak, że pod żadnym względem nie będą mogły być niepokojone ani ścigane jako podrabiacze.

Będzie dany przynajmniej roczny termin od wejścia w życie niniejszego. Porozumienia posiadadaczom praw przyznanych przez Konwencję dla dokonania, bez żadnych dopłat lub grzywny, wszelkich aktów, dopełnienia wszelkich formalności, uiszczenia wszelkich opłat i wogóle zadośćuczynienia wszelkim obowiązkom, przepisanym przez ustawy i zarządzenia każdego państwa dla zachowania albo uzyskania praw własności przemysłowej, nabytych już w dniu 1 sierpnia 1914 roku albo takich, które mogły być, o ile nie byłoby wojny, nabyte po tym terminie na skutek podania, wniesionego przed wojną lub podczas jej trwania.

Prawa własności przemysłowej, które byłyby utracone wskutek braku dokonania pewnego aktu, niewypełnienia formalności lub nieuiszczenia opłaty, odzyskują moc prawną z zastrzeżeniem, odnośnie do patentów na wynalazki albo modeli użytkowych albo rysunków i modeli przemysłowych, praw osób trzecich, które je posiadają w dobrej wierze.

Okres czasu od dn. 1-go sierpnia 1914 r. do wejścia w życie niniejszego Porozumienia nie będzie wliczany do terminu, przewidzianego dla wprowadzenia w wykonanie patentu i używania marek fabrycznych albo handlowych lub korzystania z rysunków i modeli przemysłowych; ponadto ustanawia się, że żaden patent, ani marka fabryczna lub handlowa, ani też rysunek lub model przemysłowy, które były jeszcze w mocy dnia 1-go sierpnia 1914 r., nie będą mogły być uznane za utracone lub unieważnione jedynie z racji niewykonania ich lub niekorzystania z nich przed upływem terminu dwuletniego od wejścia w życie niniejszego Porozumienia.

Postanowienia niniejszego Porozumienia zawierają jedynie minimum ochrony; nie wykluczają one możności domagania się zastosowania przepisów obszerniejszych, o ileby takie były wydane przez prawodawstwo wewnętrzne kraju, zawierającego umowę; pozwalają one również na istnienie układów korzystniejszych, lecz nie sprzecznych, jakie Rządy Krajów, podpisujących niniejsze Porozumienie, zawarły lub zawrą między sobą w formie traktatów poszczególnych lub klauzuli opartych na wzajemności.

Postanowienia niniejszego Porozumienia nie naruszają, w niczem zobowiązań, przyjętych przez kraje prowadzące wojnę, w Traktatach Pokoju podpisanych w Wersalu dnia 28-go czerwca 1919 r. i w St. Germain dnia 10-go września 1919 r., o ile zobowiązania te zawierają zastrzeżenia, wyjątki lub ograniczenia.

Porozumienie niniejsze zostanie ratyfikowane i ratyfikacja tegoż będzie złożona w Bernie w terminie najdalej trzech miesięcy. Otrzyma ono moc obowiązującą w dniu, w którym protokuł złożenia ratyfikacji będzie sporządzony między Wysokiemi Układającemi się Stronami, które go w ten sposób zatwierdzą, dla każdego zaś innego Państwa otrzyma moc w dniu złożenia przez niego ratyfikacji.

Kraje, które nie podpisały niniejszego Porozumienia, mogą doń przystąpić na swe żądanie. Przystąpienie to winno być zakomunikowane pisemnie Rządowi Konfederacji Szwajcarskiej, który zakomunikuje je wszystkim pozostałym. Przystąpienie to pociągnie za sobą niezwłocznie korzystanie z wszelkich praw, zgodą na wszystkie klauzule i dopuszczenie do korzystania ze wszystkich dobrodziejstw, wymienionych w niniejszem Porozumieniu.

Porozumienie będzie miało tę samą moc, co Konwencja ogólna, i przestanie działać przez zwykłe postanowienie Konferencji (art. 14 Konwencji), gdy jego przejściowy cel zostanie osiągnięty.

Porozumienie niniejsze zostanie podpisane w jedynym egzemplarzu, który złożony będzie do archiwum Rządu Konfederacji Szwajcarskiej. Poświadczona kopja będzie przekazana przez wspomniany Rząd każdemu z Rządów Krajów, Porozumienie podpisujących.