Ustawaz dnia 7 kwietnia 1922 r.w przedmiocie uzupełnienia i zmian w ustawie z dnia 7 maja 1920 r. o likwidacji serwitutów na terenie b. Królestwa Kongresowego

Art. 1.

Artykuł 8 ustawy z dnia 7 maja 1920 r. (Dz. U. R. P. № 42, poz. 249) otrzymuje brzmienia następujące:
„ 
Wierzyciele hipoteczni oraz osoby, na których rzecz figurują w dziale III wykazu hipotecznego ograniczenia prawa własności dóbr, regulujących serwituty, jeżeli miejsce ich pobytu jest wiadome, mogą brać udział w likwidacji, o ile tego zażądają, po otrzymaniu zawiadomienia od urzędu ziemskiego o rozpoczęciu postępowania likwidacyjnego. Zawiadomienia powyższe mogą być doręczane tym osobom w drodze ogłoszenia w prasie urzędowej
 ”
 .

Art. 2.

Artykuł 14 ustawy otrzymuje brzmienie następujące:
„ 
Jeśli dobra ziemskie są obciążone serwitutami, należącemi do kilku wsi, to likwidacja takich serwitutów odbywać się będzie w kolejności wsi, ustanowionej przez urzędy ziemskie, z zachowaniem wskazań art. 13
 ”
 .

Art. 3.

Artykuł 15 ustawy otrzymuje brzmienie następujące:
„ 
Wydzielenie tytułem wynagrodzenia za serwituty przestrzeni leśnej lub ziemi z pod lasu może nastąpić za zezwoleniem urzędów ochrony lasów, które winny wydać decyzję w ciągu miesiąca od daty zawiadomienia o tem właściwego urzędu ochrony lasów.
Niewydanie w tym terminie powyższej decyzji uznaje się za milczące zezwolenie
 ”
 .

Art. 4.

Art. 16 ustawy uzupełnia się następującem końcowem zdaniem:
„ 
W wypadkach, gdy majątek, obciążony serwitutami, należy do kilku współwłaścicieli, uprawnionym do zawarcia układu o zniesienie serwitutów jest jeden z ich grona, obierany przez pozostałych, a jeśli ugoda w tej mierze nie nastąpi, to najstarszy z nich wiekiem
 ”
 .

Art. 5.

W artykule 18 ustawy skreśla się wyrazy:
„ 
na sesji gospodarczej
 ”
 .

Art. 6.

Punkt a) artykułu 19 otrzymuje brzmienie następujące:
„ 
We wszelkich wypadkach urządzenia rolnego na terenie dziedzin, obciążonych lub korzystających z serwitutów, jako to: przy komasacji gruntów, parcelacji, kolonizacji, likwidowaniu serwitutów jednej ze wsi i t. p. (art. 2 niniejszej ustawy)
 ”
 .

Art. 7.

W artykule 23 ustawy skreśla się wyrazy:
„ 
na posiedzeniu gospodarczem
 ”
 .

Art. 8.

Artykuł 30 ustawy uzupełnia się następującem końcowem zdaniem:
„ 
Okres pięcioletni liczyć należy według lat kalendarzowych, poczynając wstecz od 31 grudnia roku, poprzedzającego datę decyzji okręgowej komisji ziemskiej, nakazującej przymusowe postępowanie (art. 23)
 ”
 .

Art. 9.

Artykuł 31 ustawy otrzymuje brzmienie następujące:
„ 
Czynności nadzorcze przy likwidacji serwitututów wykonywane są przez urzędy ziemskie bezpłatnie.
Natomiast koszty, związane ze sporządzeniem planów i przeprowadzeniem likwidacji serwitutów na gruncie, ponoszą:

a)

przy likwidacji dobrowolnej - strona, którą ten warunek obowiązuje w umowie,

b)

przy likwidacji przymusowej-obydwie strony po połowie. Wysokość tych kosztów oraz ich podział pomiędzy uczestnikami likwidacji określa okręgowa komisja ziemska
 ”
 .

Art. 10.

Czynności, dotyczące likwidacji serwitutów, obciążających nieruchomości państwowe, przeprowadzają w imieniu Państwa jako strony władze, pod których zarządem nieruchomości te pozostają.
W zakresie niezbędnym do przeprowadzenia likwidacji serwitutów władze te mają prawo do zbywania, zamiany i obciążania nieruchomego majątku państwowego.

Art. 11.

Wykonanie niniejszej ustawy powierza się Prezesowi Głównego Urzędu Ziemskiego.

Art. 12.

Ustawa niniejsza wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.