Art. 1.
Dokonane już sądowe uwierzytelnienie podpisów stron na kontraktach pozbycia nieruchomości,
zawieranych prywatnie w czasie od 11 listopada 1918 r. do dnia 30 kwietnia 1922 r.
włącznie, w okręgu sądu powiatowego w Czersku u prywatnego pisarza Gaczkowskiego,
ma ten sam skutek prawny, co przepisane §§ 313, 873 i 925 niemieckiej ustawy cywilnej
z dnia 18 sierpnia 1896 r. (Dz. Ust. Rzeszy niem. z 1896 roku str. 195) sądowe udokumentowanie
i przewłaszczenie (powzdanie).
Art. 2.
Wszelkie spory, wszczęte przez byłych właścicieli przeciw nabywcom, zmierzające do
unieważnienia tych kontraktów, mają być na wniosek stron albo z urzędu umorzone, o
ile przyczyną unieważnienia jest jedynie brak formalności, w §§ 313, 873 i 925 niemieckiej
ustawy cywilnej przepisanych,
Wydane w związku z temi sporami zarządzenia tymczasowe mają być z urzędu albo na wniosek
stron cofnięte, zaś nabywcy, usunięci z posiadania, na powrót w posiadanie nabytych
temi kontraktami nieruchomości wprowadzeni.
Art. 3.
Z uprawnień, nadanych nabywcom mocą tej ustawy, mogą oni skorzystać jedynie w przeciągu
sześciu miesięcy od dnia ogłoszenia tej ustawy.
Art. 4.
Wykonanie ustawy porucza się Ministrowi Sprawiedliwości.
Art. 5.
Ustawa obowiązuje z dniem jej ogłoszenia.