Ustawaz dnia 28 lipca 1922 r.w przedmiocie zmiany niektórych postanowień ustawy z dnia 17 lutego 1922 r. o organizacji władz dyscyplinarnych i postępowaniu dyscyplinarnem przeciwko funkcjonarjuszom państwowym

Art. 1.

Ustęp drugi art. 1 ustawy z dnia 17 lutego 1922 r. o organizacji władz dyscyplinarnych i postępowaniu dyscyplinarnem przeciwko funkcjonariuszom państwowym (Dz. U. R. P. № 21 poz. 165) otrzymuje brzmienie następujące:
„ 
Komisje dyscyplinarne są następujące:

1)

komisje dyscyplinarne, czynne przy władzach, podlegających bezpośrednio władzy naczelnej,

2)

wyższe komisje dyscyplinarne, czynne przy władzach naczelnych,

3)

Najwyższa Komisja Dyscyplinarna, czynna przy Prezydencie Ministrów
 ”
 .

Art. 2.

W ustępie pierwszym art. 2 tejże ustawy w wierszu czwartym po wyrazach:. Przewodniczącego, zastępców i członków” zmienia się słowo „wyższej” na słowo „Najwyższej” oraz po wyrazach: „te same osoby w Komisjach dyscyplinarnych” dodaje się wyrazy: „i wyższych Komisjach dyscyplinarnych”.

Art. 3.

Art. 3 tejże ustawy otrzymuje brzmienie następujące:
„ 
Pierwszą instancją, orzekającą w sprawach dyscyplinarnych, są:

1)

komisje dyscyplinarne, czynne przy władzach, podlegających bezpośrednio władzy naczelnej dla wszystkich urzędników od XII do VII stopnia służbowego włącznie oraz funkcjonarjuszów niższych, pełniących służbę przy odnośnej władzy lub przy jednej z podległych jej władz, albo których sprawy dyscyplinarne przekazano w myśl art. 1 ustępu przedostatniego;

2)

wyższe komisje dyscyplinarne, czynne przy władzach naczelnych - dla wszystkich urzędników oraz funkcjonarjuszów niższych należących do personelu władzy naczelnej, tudzież dla urzędników władz podwładnych tego samego działu zarządu państwowego od VI stopnia służbowego wzwyż.
Drugą instancją dla spraw dyscyplinarnych są:

1)

wyższe komisje dyscyplinarne, ustanowione przy właściwych władzach naczelnych dla tych orzeczeń komisji dyscyplinarnych, które stanowią albo kary porządkowe po myśli art. 73, albo kary dyscyplinarne po myśli art. 77 punkt 1) i 2) ustawy z dnia 17 lutego 1922 r. o państwowej służbie cywilnej (Dz. U. R. P. № 21 poz. 164);

2)

Najwyższa Komisja Dyscyplinarna, ustanowiona przy Prezydencie Ministrów dla tych orzeczeń komisji dyscyplinarnych, które stanowią kary dyscyplinarne po myśli art. 77 punkt 3), 4 i 5) ustawy o państwowej służbie cywilnej, oraz dla orzeczeń, które wydane zostały przez wyższe komisje dyscyplinarne, jako I instancje.
Postanowienie ustępu 2 niniejszego artykułu nie stosuje się do spraw, które wpłynęły przed dniem 1 lipca 1922 r.
 ”
 .

Art. 4.

W art. 5 tejże ustawy wyraz „wyższa” zastępuje się wyrazem „Najwyższa”.

Art. 5.

Do art. 7 ustawy wprowadza się nowy ustęp, jako ustęp 3, który opiewa:
„ 
W skład komisji dyscyplinarnej dla urzędników zarządu sprawiedliwości, podlegających niniejszej ustawie, wchodzić mogą sędziowie, zatrudnieni w okręgu służbowym tej władzy, przy której komisja dyscyplinarna jest ustanowioną
 ”
 .

Art. 6.

W ustępie pierwszym art. 44 tejże ustawy w wierszu czwartym po wyrazie „wyższej” dodaje się wyrazy „względnie Najwyższej”.

Art. 7.

W art. 45 tejże ustawy w wierszu ostatnim po wyrazie „wyższej” dodaje się wyrazy: „lub Najwyższej”.

Art. 8.

W ustępie pierwszym art. 69 tejże ustawy w wierszu szóstym wyraz „wyższa” zastępuje się wyrażam „Najwyższa”.

Art. 9.

W wierszu 3 ustępu 1 art. 71 po słowach: „aplikanci sądowi” dodaje się słowa: „pracownicy państwowych kolei żelaznych”, zaś w ustępie 3 tego artykułu po wyrazach: „poczt i telegrafów” skreśla się wyrazy: „pracowników państwowych kolei żelaznych”.

Art. 10.

Wykonanie niniejszej ustawy powierza się Prezydentowi Ministrów i innym ministrom we właściwym każdemu z nich zakresie działania.

Art. 11.

Ustawa niniejsza wchodzi w życie z dniem 1 lipca 1922 r.