Ustawaz dnia 24 stycznia 1922 r.o upoważnieniu Ministra Skarbu do udzielenia w porozumieniu z Ministrem Rolnictwa i Dóbr Państwowych państwowej gwarancji finansowej do sumy Ł. 2.000.000 dla zobowiązań, zaciągniętych przez organizacje rolniczo-handlowe, na zakup zagranicą środków produkcji rolnej

Art. 1.

Upoważnia się Ministra Skarbu do udzielenia w porozumieniu z Ministrem Rolnictwa i Dóbr Państwowych państwowej gwarancji finansowej do wysokości Ł. 2.000.000 dla zobowiązań, jakie będą zaciągnięte przez organizacje rolniczo - handlowe względem firm zagranicznych, w celu sprowadzenia do Polski artykułów, służących do podniesienia produkcji rolnej, a mianowicie: nawozów sztucznych isurowców do ich wyrobu, maszyn rolniczych, nasion, paszy treściwej oraz inwentarza roboczego i zarodowego.

Art. 2.

Gwarancja powyższa obejmować może tylko te zobowiązania organizacji rolniczo - handlowych, które zaciągnięte będą przed 1 lutego 1923 roku, a nie będą pokryte do dnia 15 marca 1923 roku.

Art. 3.

Minister Skarbu po porozumieniu z Ministrem Rolnictwa i Dóbr Państwowych dokona podziału ogólnej sumy gwarancji Ł. 2.000.000 międzyposzczególne organizacje rolniczo - handlowe.

Art. 4.

Powyższej gwarancji Minister Skarbu może udzielić po uzyskaniu dostatecznego, zabezpieczenia na rzecz Skarbu.

Art. 5.

Wykonanie niniejszej ustawy powierzasię Ministrowi Skarbu w porozumieniu z Ministrem Rolnictwa i Dóbr Państwowych.

Art. 6.

Ustawa niniejsza wchodzi z dniem jejogłoszenia w Dzienniku Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej.