Ustawaz dnia 22 września 1922 r.w przedmiocie zmiany granic oraz rozwiązywania i tworzenia gmin wiejskich na obszarze b. zaborów rosyjskiego i austrjackiego

Art. 1.

Ministrowi Spraw Wewnętrznych przysługuje prawo uskuteczniania na obszarze b. zaboru rosyjskiego zmian granic gmin wiejskich, znoszenia ich, jak również tworzenia nowych. Na obszarze b. zaboru austrjackiego prawo to przysługuje mu w stosunku do gmin, podlegających ustawie gminnej z dnia 12 sierpnia 1866 r. (Dz. Ust. Kr. № 19), w tych wszystkich wypadkach, gdy zmiany, o których wyżej mowa, nie mogą nastąpić w drodze dobrowolnego porozumienia się między gminami stosownie do § 2 i § 4 wskazanej ustawy gminnej.
Upoważnienie powyższe, o ile dotyczy gmin b. zaboru austrjackiego, nie uprawnia Ministra Spraw Wewnętrznych do tworzenia gmin zbiorowych.

Art. 2.

Zmiany, o których mowa w art. 1, uskuteczniane będą po wysłuchaniu opinji zainteresowanych ciał samorządnych.

Art. 3.

Zarządy gmin, których dotyczyć mają zmiany, przewidziane w art. 1, winny zawrzeć umowę w przedmiocie posiadania i korzystania ze swego majątku, z Zakładów oraz funduszów, jak również w sprawie wierzytelności i długów. Jeżeli pomiędzy zainteresowanemi zarządami gminnemi porozumienie nie dojdzie do skutku, to w sprawach tych rozstrzyga w toku instancji właściwy Wydział Powiatowy.

Art. 4.

Wykonanie niniejszej ustawy powierza się Ministrowi Spraw Wewnętrznych.

Art. 5.

Ustawa niniejsza wchodzi w życie z dniem jej ogłoszenia, obowiązywać zaś ma do czasu wejścia w życie ustawy o administracyjnym podziale Państwa. Jednocześnie traci moc obowiązującą przepis, zawarty w art. 3 rozporządzenia Generalnego Komisarza Ziem Wschodnich o samorządzie gminnym (Dz. Urz. Z. C. Z. Wsch. z r. 1919 № 21, poz. 215).