Ustawaz dnia 21 września 1922 r.w przedmiocie uchylenia podatków (opłat) od przyrostu wartości oraz o pobieraniu przez ciała samorządne opłat od umów o przejście własności nieruchomości

Podatki (opłaty) od przyrostu wartości nieruchomości, ustanowione bądź na rzecz Państwa, bądź na rzecz ciał samorządnych, uchyla się.

Gminy oraz powiatowe związki komunalne mogą pobierać na mocy uchwał swych reprezentacji, zatwierdzonych przez Ministra Spraw wewnętrznych i Ministra Skarbu, opłaty od umów o przeniesienie własności nieruchomości, o ile umowy te nie podlegają podatkowi spadkowemu, lub od darowizn.

Obciążenie jednej i tej samej umowy opłatami tego rodzaju nie może przewyższać 4% sumy, która służy za podstawę wymiaru państwowej opłaty stemplowej (należytości).

Rozporządzenie określi w jakiej mierze sąd, notarjusze oraz państwowe władze skarbowe mają współdziałać przy wymiarze i poborze opłat, przewidzianych w art. 2.

Z dniem wejścia niniejszej ustawy w życie przestają obowiązywać dotychczasowe przepisy ustawowe, dotyczące opłat, określonych w art. 2. Opłaty tego rodzaju, ustanowione przed wejściem w życie niniejszej ustawy na rzecz poszczególnych ciał samorządnych, mają być pobierane na zasadach dotychczasowych aż do dnia wejścia w życie uchwał, powziętych na podstawie art. 2. Stawki opłat dotychczasowych, przewyższające 4%, ulegają z dniem 1 stycznia 1923 r. automatycznie obniżeniu na 4%.

Wykonanie niniejszej ustawy powierza się Ministrom: Skarbu, Spraw Wewnętrznych i Sprawiedliwości.

Ustawa niniejsza wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.