Art. 1.
Od skargi, wniesionej do Najwyższego Trybunału Administracyjnego, pobiera się opłatę
zasadniczą w kwocie 4.000 mk., która może być w toku postępowania podwyższoną według
zasad, podanych w art. 3, a opłatę dodatkową w kwocie, nieprzewyższającej 20.000 mk.
Na zabezpieczenie opłaty dodatkowej winien skarżący złożyć kaucję w kwocie 8.000 mk.
Art. 2.
Opłatę zasadniczą oraz kaucję należy wpłacić przy wniesieniu skargi (art. 13 ustawy
o Najwyższym Trybunale Administracyjnym, Dz. U. R. P. z 1922 r. № 67 poz. 600).
Nieuiszczenie opłaty zasadniczej lub kaucji powoduję skutki, przewidziane w Art. 14
ustępie drugim ustawy o Najwyższym Trybunale Administracyjnym.
Art. 3.
Najwyższy Trybunał Administracyjny zarządzi zwrot kaucji w całości, jeżeli skarga
została uwzględniona w całości lub w części, jeżeli ją cofnięto przed otrzymaniem
zawiadomienia o wyznaczeniu rozprawy głównej lub przed zapadnięciem końcowego orzeczenia
lub wyroku na posiedzeniu niejawnem (art. 18 ustęp trzeci ustawy o Najwyższym Trybunale
Administracyjnym), jak również w przypadkach umorzenia postępowania (art. 27 ustawy
o Najwyższym Trybunale Administracyjnym).
W razie pozostawienia skargi bez rozpoznania (art. 14 ustawy o Najwyższym Trybunale
Administracyjnym) z innych przyczyn, aniżeli z powodu niezłożenia opłaty zasadniczej
lub kaucji, w razie cofnięcia skargi w stadjum późniejszem, niż przewidziano w pierwszym
ustępie niniejszego artykułu, oraz w rafie oddalenia jej jako nieuzasadnionej - podwyższa
się opłatę zasadniczą wedle uznania Najwyższego Trybunału Administracyjnego, stosownie
do rodzaju i rozmiarów sprawy, o odpowiednią kwotę, która nie może być niższa od tysiąca
marek, a przenosić w przypadku cofnięcia skargi-8.000 mk., zaś w pozostałych dwóch
przypadkach-20.000 mk.
Stosownie do przepisów, w poprzednim ustępie zawartych, zarządza Najwyższy Trybunał
Administracyjny zwrot odpowiedniej części kaucji lub zatrzymuje kaucję w całości,
a o ileby nie pokrywała całej opłaty dodatkowej, nakłada na skarżącego obowiązek Uiszczenia
niepokrytej reszty w ciągu dni 14 od dnia doręczenia decyzji, nakładającej ten obowiązek.
Art. 4.
Podania, wnoszone do Najwyższego Trybunału Administracyjnego, z wyjątkiem skargi lub
jej uzupełnienia w terminie tych podań, które strona skarżąca wnosi na skutek zarządzenia
Najwyższego Trybunału Administracyjnego lub które dotyczą cofnięcia skargi, a wreszcie
podań o przyznanie prawa ubogich (art. 20 ustęp trzeci ustawy o Najwyższym Trybunale
Administracyjnym), podlegają opłacie w wysokości 200 mk. od pierwszego arkusza, a
w wysokości 90 mk. od arkusza drugiego i każdego dalszego, jak również od każdego
arkusza egzemplarza drugiego i dalszych egzemplarzy podania. Od każdego załącznika
do podania, podlegającego opłacie, należy uiścić opłaty w wysokości 50 mk.
Nieuiszczenie opłaty powoduje skutki, przewidziane w art. 14 ustawy o Najwyższym Trybunale
Administracyjnym, o ile Najwyższy Trybunał Administracyjny nie uzna za właściwe podanie
mimo to rozpoznać za dodatkowem pobraniem należnej opłaty.
Art. 5.
Świadectwa i odpisy, wydawane przez Najwyższy Trybunał Administracyjny, podlegają
opłacie, o ile wydawanie ich nie mieści się w ramach postępowania zwyczajnego, przewidzianego
w ustawie o Najwyższym Trybunale Administracyjnym lub w jego regulaminie. Opłata wynosi:
a) od świadectwa 200 mk. za pierwszy arkusz i 50 mk. za każdy dalszy arkusz; b) od
odpisów 100 mk. za każdą stronicę, stronicę zaczętą uważa się za całą, c) jeśli strona,
żądająca poświadczenia zgodności odpisu z oryginałem, sama sporządziła spis, opłata
za poświadczenie zgodności wynosi 50 mk. od każdej stronicy odpisu.
Art. 6.
Rada Ministrów może po zasięgnięciu opinji Najwyższego Trybunału Administracyjnego
zarządzić podwyższenie lub zniżenie kwot, przewidzianych w niniejszej ustawie odpowiednio
do stosunków walutowych.
Art. 7.
Władze rządowe i samorządowe wolne są od opłat, przewidzianych w niniejszej ustawie
Art. 8.
Opłaty, przewidziane w niniejszej ustawie, będą uiszczane gotówką lub znaczkami stemplowemi.
Szczegółowe przepisy w tym przedmiocie wydane będą w drodze rozporządzenia wykonawczego.
Reszta opłaty dodatkowej, niepokryta kaucją (Art. 3 ustęp ostatni), oraz opłaty od
podań, zażądane przez Najwyższy Trybunał Administracyjny (art. 4 ustęp drugi), będą
w razie nieuiszczenia w terminie 14-dniowym (art. 3 ustęp ostatni) ściągnięte w drodze
administracyjnej.
Art. 9.
Przeciw ustaleniu wysokości opłat, przewidzianych w niniejszej ustawie, nie służy
żaden środek prawny.
Art. 10.
Wykonanie niniejszej ustawy poruczą się Prezesowi Rady Ministrów w porozumieniu z
Ministrem Skarbu.
Art. 11.
Ustawa niniejsza wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.