Ustawaz dnia 25 września 1922 r.w przedmiocie uzupełnienia ustawy z dnia 15 lipca 1920 r. o wykonaniu reformy rolnej

Majątki ziemskie, które przeszły lub przejdą, na rzecz Państwa przez zatrzymanie ich w myśl punktu b art. 2 ustawy z dnia 15 lipca 1920 r. o likwidacji majątków prywatnych w wykonaniu traktatu pokoju, podpisanego w Wersalu dnia 28 czerwca 1919 r. (Dz. U. R. P. z 1920 r. № 70 poz. 467), będą rozsprzedawane za zapłatą pełnej należytości:

Majątki ziemskie, nabyte przez polskie osoby fizyczne i prawne, wskazane w punkcie 3 art. 1 niniejszej ustawy, bądź z liczby majątków prywatnych, zatrzymanych na rzecz Państwa w myśl ustępu b art. 2 ustawy z dnia 15 lipca 1920 r. (Dz. U. R. P. № 70 poz. 467), bądź z liczby majątków prywatnych, zakwalifikowanych do likwidacji według zasad ustępu a) art. 2 tejże ustawy, podlegają przymusowemu wykupowi na mocy ustawy z dnia 15 lipca 1920 r. o wykonaniu reformy rolnej (Dz. U. R. P. № 70 poz. 462) dopiero po wyczerpaniu na terenie województw, poznańskiego i pomorskiego majątków, w punktach 1 -8 art. 1 ustawy o wykonaniu reformy rolnej wymienionych, lecz nie później niż po upływie 18 lat.

Do Innych majątków ziemskich, posiadanych przez nabywców majątków, w art. 2 niniejszej ustawy omawianych, stosowana będzie ustawa z dnia 15 lipca 1920 r. o wykonaniu reformy rolnej niezależnie i bez łączności z obszarami majątków ziemskich, nabytemi w myśl art. 2 niniejszej ustawy.

Wykonanie niniejszej ustawy porucza się Prezesowi Głównego Urzędu Ziemskiego w porozumieniu z Ministrem Rolnictwa i Dóbr Państwowych oraz Prezesem Głównego Urzędu Likwidacyjnego.

Ustawa niniejsza wchodzi w życie z dniem jej ogłoszenia.