Ustawaz dnia 24 stycznia 1922 r.o zniesieniu mocy obowiązującej ustawy z dnia 20 maja 1921 r. o tymczasowym poborze państwowego podatku dochodowego i o wstrzymaniu potrącenia podatku dochodowego przez służbodawców na zasadzie ustawy z dnia 16 lipca 1920 r. o państwowym podatku dochodowym i podatku majątkowym

Uchyla się moc obowiązującą ustawy z dnia 20 maja 1921 r. o tymczasowym poborze państwowego podatku dochodowego (Dz. U. R. P. № 47, poz. 287).

Wstrzymuje się pobór i egzekucję tymczasowo wymierzonych, a jeszcze niewpłaconych kwot podatku dochodowego i podatku od dochodów z uposażeń służbowych.

Wpłacone już kwoty tymczasowo wymierzonego podatku dochodowego będą zaliczone płatnikom na opłacenie ostatecznie wymierzonego podatku dochodowego za lata podatkowe 1920 i 1921 na zasadzie ustawy z dnia 16 lipca 1920 r. o państwowym podatku dochodowym i podatku majątkowym (Dz. U. R. P. № 82, poz. 550).

Jeżeli jednak, po obliczeniu kwoty nadzwyczajnej daniny państwowej na zasadzie ustawy z dnia 16. grudnia 1921 (Dz. U. R. P. z 1922 r. № 11 poz. 1), okaże się, że suma zapłaconego już tymczasowo podatku dochodowego przewyższa 1/4 kwoty daniny, jaka przypadnie na płatnika podatku dochodowego, to, na żądanie płatnika i po złożeniu pokwitowania kasy skarbowej na zapłacony tymczasowo podatek dochodowy, będzie zwrócona różnica pomiędzy kwotą właconego podatku dochodowego, a 1/4 kwoty daniny.

Zwrot nastąpić musi przynajmniej na 14 dni przed terminem płatności drugiej raty daniny.

O ile ostatecznie wymierzony podatek dochodowy nie dosięgnie kwoty tymczasowo ustalonej na podstawie ustawy z dnia 20 maja 1921 r. (Dz. U. R. P. № 47, poz. 287) lub tej kwoty, jaka może pozostać po zwrocie, przewidzianym w art. 4, - będzie płatnikowi zwrócona nadwyżka z odsetkami w wysokości 1/2% za każdy pełny miesiąc od dnia wpłaty aż do dnia doręczenia ostatecznego nakazu płatniczego.

W każdym razie zwrot nastąpić musi nie później niż w trzy miesiące po ostatnim terminie płatności podatku dochodowego za lata podatkowe 1920 i 1921.

W wypadkach, przewidzianych w art. 4 i 5 niniejszej ustawy, pobrane odsetki za zwłokę i koszty egzekucyjne zwrócone będą płatnikom w ciągu trzech miesiecy po ostatnim terminie płatności podatku dochodowego za lata podatkowe 1920 i 1921.

Ustawa niniejsza wchodzi w życie z dniem jej ogłoszenia.

Wykonanie ustawy niniejszej poleca się Ministrowi Skarbu.