Ustawaz dnia 1 maja 1923 r.w przedmiocie zmian niektórych postanowień ustawy z dnia 8 czerwca 1920 r. o podatku od skrzynek depozytowych (safes)

Na mocy art. 44 Konstytucji ogłaszam ustawą następującej treści:

Art. 1.

Art. 4 ustawy z dnia 8 czerwca 1920 r. o podatku od skrzynek depozytowych (safes) (Dz. R. P. № 50 poz. 305) otrzymuje brzmienie następujące:
„ 
Stawka podatkowa od jednej skrzynki depozytowej rocznie wynosi:
a) do 10.000 cm.3 objętości
 
6.000 mk.
b) ponad 10.000 do 20.000 cm.3 objętości
 
25.000 „
c) ponad 20.000 cm.3 objętości
 
50.000 „

Art. 2.

Część ostatnia art. 5 powołanej wyżej ustawy otrzymuje brzmienie następujące:
„ 
Podatek, w terminie nie uiszczony, uważa się za zaległość. Od zaległych sum podatku od skrzynek depozytowych pobiera się kary za zwłokę w wysokości 10% miesięcznie. Zaległy podatek ściąga się przymusowo wraz z karami za zwłokę i kosztami egzekucyjnemi
 ”
 ;

Art. 3.

Część druga art. 8 powołanej wyżej ustawy otrzymuje brzmienie następujące:
„ 
Dodatkowy podatek, nie uiszczony w tym terminie, uważa się za zaległość. Od zaległych sum podatku od skrzynek depozytowych pobiera się kary za zwłokę w wysokości 10% miesięcznie. Zaległy podatek ściąga się przymusowo wraz z karami za zwłokę i kosztami egzekueyjnemi
 ”
 .

Art. 4.

Kwotę grzywny, oznaczoną w art. 11 ustawy, podwyższa się do 1.000.000 mk.

Art. 5.

Upoważnia się Ministra Skarbu do corocznego podwyższania, względnie obniżania, poczynając od roku podatkowego 1924, wszelkich kwot pieniężnych, oznaczonych w niniejszej ustawie, za pomocą ich mnożenia lub dzielenia przez wykładnik stosunku przeciętnej cen hurtowych w roku 1922 do przeciętnej tych cen w roku, poprzedzającym rok podatkowy.
Wykładnik podwyżki, względnie zniżki, w myśl części pierwszej niniejszego artykułu, w postaci liczby całej lub conajwyżej z jednym znakiem dziesiętnym, ustala Minister Skarbu w pierwszej połowie stycznia roku podatkowego na podstawie danych, dostarczonych przez Główny Urząd Statystyczny.

Art. 6.

Wykonanie niniejszej ustawy porucza się Ministrowi Skarbu.

Art. 7.

Ustawa niniejsza uzyskuje moc obowiązującą z dniem 1 lipca 1923 r.
Kwoty podatku, przypadającego za rok 1923 w myśl art. 1 niniejszej ustawy, winny być wypłacone w terminie do dni 14, licząc od dnia następnego po ogłoszeniu niniejszej ustawy, przyczem na poczet przypadających kwot należy zaliczyć sumy podatku, już wpłacone w myśl części pierwszej art. 5 ustawy z dnia 8 czerwca 1920 r.
Do sum podatku, nie uiszczonych w wyżej oznaczonym terminie, będą stosowane przepisy art. 2 niniejszej ustawy.