Na mocy art. 44 Konstytucji ogłaszam ustawę następującej treści:
Art. 1.
Główny Urząd Likwidacyjny, istniejący na mocy dekretu Naczelnika Państwa z 31 stycznia
1919 r. o utworzeniu Głównego Urzędu Likwidacyjnego (Dz. P. P. P. № 12, poz. 132),
podlega Ministrowi Skarbu.
Art. 2.
Do zakresu działania Głównego Urzędu Likwidacyjnego należą następujące sprawy:
1)
ustalenie wysokości strat, poniesionych wskutek wojny przez Państwo i poszczególnych
jego obywateli;
2)
przygotowanie i prowadzenie wszelkich spraw, tyczących się rozrachunku Państwa Polskiego
z innemi państwami z powodu przynależności ziem Rzeczypospolitej Polskiej do byłych
państw zaborczych lub z powodu okupacji;
3)
uzyskanie wszelkich odszkodowań i rozrachunek z poszkodowanymi;
4)
sprawy, które na mocy ustaw i rozporządzeń zostały przekazane do wykonania Głównemu
Urzędowi Likwidacyjnemu;
5)
inne sprawy likwidacyjne, wynikające z wojny światowej i polsko-rosyjskiej.
Art. 3.
Wszystkie sprawy, wymienione w art. 2 niniejszej ustawy, o ile są prowadzone w innych
ministerstwach, muszą podlegać przed ich załatwieniem lub przed ich wniesieniem na
Radę Ministrów rozpatrzeniu przez Główny Urząd Likwidacyjny.
Art. 4.
Na czele Głównego Urzędu Likwidacyjnego stoi Prezes.
Art. 5.
Rada Ministrów orzeknie na wniosek Ministra Skarbu, postawiony w porozumieniu z Ministrem
Spraw Zagranicznych, zniesienie Głównego Urzędu Likwidacyjnego, ewentualnie wcielenie
go do Ministerstwa Skarbu.
Art. 6.
Postanowienia dekretu Naczelnika Państwa z 31 stycznia 1919 r. o utworzeniu Głównego
Urzędu Likwidacyjnego (Dz. P. P. P. № 12, poz. 132) w przedmiocie organizacji i zakresu
działania Głównego Urzędu Likwidacyjnego uchyla się.
Art. 7.
Ustawa niniejsza wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.
Art. 8.
Wykonanie niniejszej ustawy powierza się Ministrowi Skarbu.