Art. 1.
Niżej przytoczone ustępy artykułów ustawy z dnia 4 kwietnia 1922 r. o obowiązku zarządów
gmin miejskich dostarczania pomieszczeń otrzymują brzmienie następujące:
1)
p. 2 art. 1: „posłów na Sejm i senatorów w miejscu obradowania Sejmu i Senatu;”
2)
p. 1 art. 7: „przedstawicieli Rządów państw obcych, akredytowanych przy Rządzie Rzeczypospolitej
Polskiej, cywilnych i wojskowych misji tych państw, oraz posłów na Sejm i senatorów
w miejscu obradowania Sejmu i Senatu;”
3)
p. 1 art. 11: „prawo pierwszeństwa do otrzymania przydzielonych lokali zależy od kolejności
zgłoszeń o przydzielenie, z wyjątkiem uprawnionych z p. 1 i 2 art. 1, oraz - w wypadkach
ważnego interesu państwowego - z pp. 3 i 4 tegoż artykułu, którym przysługuje, a przedewszystkiem
posłom i senatorom, prawo pierwszeństwa przed innymi petentami;”
4)
p. 4 art. 11: „posiadacz lokalu, zakwalifikowanego do zajęcia, ma prawo odrzucić przysłanego
przez zarząd gminy kandydata z wyjątkiem posłów i senatorów, lecz w takim razie obowiązany
jest do dni 4 wybrać lokatora z pośród osób, zamieszczonych na listach uprawnionych
do otrzymania mieszkań petentów.
O ile tego obowiązku nie spełni, nastąpi niezwłoczny przydział lokatora przez zarząd
gminy, przyczem uwzględniony być winien stan rodzinny posiadacza mieszkania i lokatora.
Wyznaczenie podlegającej przydzieleniu części mieszkania należy w tym wypadku do zarządu
gminy, posiadaczowi lokalu zaś prawo zażalenia przysługiwać nie będzie”.
Art. 2.
Wykonanie niniejszej ustawy powierza się Ministrowi Spraw Wewnętrznych w porozumieniu
z Ministrem Sprawiedliwości.
Art. 3.
Ustawa niniejsza wchodzi w życie z dniem jej ogłoszenia.