Ustawaz dnia 31 października 1923 r.w przedmiocie wykładnika podwyżki raty podatków gruntowych i budynkowych oraz oddzielnych dodatków, przypadającej za drugie półrocze 1923 r.

Podnosi się wykładnik podwyżki raty podatków gruntowych i budynkowych oraz oddzielnych dodatków, przypadającej za drugie półrocze 1923 r., ustalony w myśl art. 9 ustawy z dnia 15 czerwca 1923 r. (Dz. U. R. P. № 65, poz. 505) w przedmiocie wyrównania podatków gruntowych, tudzież niektórych podatków budynkowych w wysokości 1,1 - do 15, a dla płatników, od których przypada powyżej 1.000.000 mk., - do 20.

Podstawę do określenia w myśl art. 14 wspomnianej ustawy najwyższej normy obciążenia dodatkami do państwowych podatków gruntowych i budynkowych, jakoteż samoistnemi podatkami gruntowemi i budynkowemi, obciążającemi własność ziemska wraz z jej przynależnościami na rzecz związków samorządnych, stanowić będą państwowe należności podatkowe, obliczone w myśl przepisów poprzedniej części niniejszego artykułu.

Rata podatków gruntowych i budynkowych oraz oddzielnych dodatków, o których mowa w art. 1, powinna być wpłacona przez podatników w terminie miesięcznym od daty ogłoszenia ustawy niniejszej.

Wykonanie niniejszej ustawy powierza się Ministrowi Skarbu.

Ustawa niniejsza wchodzi w życie z dniem jej ogłoszenia.