Ustawaz dnia 5 grudnia 1923 r.w przedmiocie podwyższenia opłat sądowych na obszarze sądów apelacyjnych krakowskiego, lwowskiego i sądu okręgowego cieszyńskiego

Na mocy art. 44 Konstytucji ogłaszam ustawę następującej treści:

Art. 1.

Uchyla się postanowienia art. 2 do 8, 81, 82 i 83 ustawy z dnia 1 marca 1921 r. o podwyższeniu opłat sądowych w b. dzielnicy austrjackiej (Dz. U. R. P. № 26, poz. 143) w brzmieniu ustawy z dnia 31 stycznia 1922 r. (Dz. U. R. P. № 11, poz. 88) i zastępuje się je przepisami następującemi:
„ 

Art. 2.

Z wyjątkami, zawartemi w następujących artykułach, podwyższa się kwoty, wymienione w rozporządzeniu cesarskiem z dnia 15 września 1915 r. (austr. Dz. Ust. P. № 279), w dołączonej do tego rozporządzenia taryfie i uwagach do tej taryfy:

a)

o ile określają należytości procentowe - dwukrotnie;

b)

o ile określają należytości stałe, grzywny, tudzież najwyższe i najniższe granice wymiaru - pięćdziesiąt tysięcy razy;

c)

o ile określają wartości, będące podstawą wymiaru lub uwolnienia od należytości dwadzieścia pięć tysięcy razy
Art. 3. Ustęp 2 § 5 powyższego rozporządzenia cesarskiego otrzymuje brzmienie następujące:
„ 
Należytości wymierza się w pełnych markach i zaokrągla się wzwyż do kwoty podzielnej przez pięć tysięcy
 ”
 .
Art. 4. Wymienione w §§ 15 i 17 ustęp 2 powyższego rozporządzenia cesarskiego kwoty, które określają wartość przedmiotu sporu, podnosi się:
z kwoty 100 mk. na
  
500.000 mk.
„ 1.000 „ „
  
5.000.000 „
„ 3.000 „ „
  
100.000.000 „
„ 10.000 „ „
  
300.000.000 „
Art. 5. § 16 powyższego rozporządzenia cesarskiego ulega zmianom następującym:

1)

w ust. 2 punkt 5 kwota 10 mk. zastępuje się kwotą 500.000;

2)

ustęp 2 uzupełnia się punktem 7 i 8 w następującem brzmieniu;
„ 

7.

W postępowaniu, którego przedmiotem są roszczenia pieniężne, wyrażone w innej walucie niż w markach polskich, przelicza siq sumę roszczenia na marki polskie, celem uzyskania podstawy wymiaru należytości, według notowanego w „Monitorze Polskim” przeciętnego kursu giełdowego w dniu, w którym powstaje obowiązek uiszczania należytości, a jeśli w tym dniu niema notowania, - według ostatniego poprzedzającego kursu, nie dłużej jednak niż trzy miesiące wstecz. Wartość walut, które w tym czasie nie były notowane, należy ustalić w sposób, wskazany w §§ 52 - 54 austrjackiej ustawy o należytościach z roku 1850 (austr. Dz. Ust. P. № 50).

8.

Jeżeli wymiar opłaty należy do Władzy skarbowej, to władza ta stosuje przepisy ustępu 1 i 2 niniejszego paragrafu oraz przepisy art. 12 i 14 ustawy z dnia 24 marca 1923 r. w przedmiocie wyrównania opłat stemplowych oraz podatków spadkowego i od darowizn (Dz. U. R. P. № 44 poz. 296), przy uwzględnieniu zmian, jakim ulega tabela, zawarta w art. 14, z mocy rozporządzeń Ministra Skarbu, wydartych na podstawie upoważnienia z art. 10 powołanej ustawy. Przepis ten stosuje się także w wypadkach, oznaczonych w punkcie 7.
 ”
Art. 6. Ustęp 1 § 31 powyższego cesarskiego rozporządzenia otrzymuje brzmienie następujące:
„ 
Podstawę wymiaru należytości ryczałtowej, przewidzianej w poz. 25 taryfy, ustala się w sposób, przepisany art. 20 ustawy z dnia 24 marca 1923 r. w przedmiocie wyrównania opłat stemplowych oraz podatków spadkowego i od darowizn (Dz. U. R. P. № 44, poz. 296).
 ”
Art. 7. Ustęp 1 § 45 powyższego cesarskiego rozporządzenia otrzymuje brzmienie następujące:
„ 
Do pełnomocnictw, wystawionych przez oskarżyciela prywatnego lub obwinionego dla ich zastępców, mają zastosowanie ogólne przepisy o opłatach stemplowych od pełnomocnictw.
 ”
Art. 8. Ustanowioną w dziale I taryfy poz. 1 lit. a) skalę należytości od podań zastępuje się następującą skalą:
do 2.500.000 mk. od każdego arkusza stała należytość
  
10.000 mk.
nad 2.500.000 mk. do 5.000.000 od każdego arkusza
  
15.000 „
nad 5.000.000 mk. do 25.000.000 od każdego arkusza
  
25.000 „
nad 25.000.000 mk. do 100.000.000 od każdego arkusza
  
90.000 „
ponad 100 miljonów przy każdych dalszych choćby rozpoczętych 10 miljonach więcej o
  
5.000 „
Art. 8 1. W dziale I taryfy pozycja 6 lit. C. otrzymują brzmienie następujące:
„ 
Nakazy zapłaty w postępowaniu upominawczem stosownie do wartości sporu jak wyroki wymienione pod lit. A).
 ”
Art. 8 2. W dziale III taryfy poz. 16 lit. c. otrzymuje brzmienie następujące:
„ 

c.

Podania o wpis do ksiąg publicznych co do nieruchomości i zrównanych z niemi praw, o ile wedle lit. b. nie płaci się wyższej należytości, jeżeli wartość prawa, która ma być zaintabowana lub przenotowana, nie przekracza 6.000.000 mk. od pierwszego arkusza ... 60.000 mk.
przy wartości tego prawa:
nad 6 miljonów mk. do 12 mil. mk. arkusz
  
120.000 „
„ 12 „ „ „ 30 „ „ „
  
180.000 „
„ 30 „ „ „ 60 „ „ „
  
240.000 „
„ 60 „ „ „
  
300.000 „
Jeżeli wartość intabulowanego lub przenotowanego prawa nie da się ocenić, dalej we wszystkich wypadkach, w których prosi się o adnotacje, od pierwszego arkusza 180.000 mk.
 ”
Art. 8 3. W dziale III taryfy poz. 25, 26, 27 i 28 kwoty, będące podstawą wymiaru, tudzież kwoty stałych należytości podwyższa się dwadzieścia tysięcy razy.
Art. 8 4. Do podań i załączników, wnoszonych do sądów i urzędów wymiaru sprawiedliwości, a niewymienionych w taryfie, dołączonej do cesarskiego rozporządzenia z dnia 15 września 1915 r. (austr. Dz. Ust. P. № 279), mają zastosowanie §§ 2 do 21 draż 23 do 28 przepisów w przedmiocie opłat stemplowych od podań oraz od świadectw urzędowych, ogłoszonych rozporządzeniem Ministra Skarbu w porozumieniu z Ministrem Spraw Wewnętrznych oraz Poczt i Telegrafów z dnia 24 kwietnia 1923 r. (Dz. U. R. P. № 44 poz. 298) oraz ustawa z dnia 24 marca 1923 r. w przedmiocie wyrównania opłat stemplowych oraz podatku spadkowego i od darowizn (Dz. U. R. P. № 44 poz. 296) wraz z każdocześnie obowiązująca, taryfą.
Postanowienia te maja. również zastosowanie do niewymienionych w taryfie, dołączonej do cesarskiego rozporządzenia, a wydawanych stronom w ich sprawach prywatnych przez sądy i urzędy wymiaru sprawiedliwości: świadectw, duplikatów, odpisów i wyciągów, do wydawanych przez sądy lub notarjuszy poświadczeń zgodności z oryginałem sporządzonych przez strony odpisów, wreszcie do wykonywanych przez sądy lub notarjuszy poświadczeń autentyczności podpisu z tą zmianą, że za czynności, sporządzone przez notarjusza, pobiera się połowę opłaty.
Protesty wekslowe (poz. 116 lit. g) austr. taryfy należytościowej z dnia 13 grudnia 1862 r. (austr. Dz. Ust. P. № 89) podlegają opłacie stemplowej w kwocie 120.000 mk., jeżeli zaś sporządzone są przez notarjusza - w kwocie 60.000 mk. Do opłaty tej mają zastosowanie również postanowienia art. 10, 12 i 14 ustawy z dnia 24 marca 1923 r. w przedmiocie wyrównania opłat stemplowych oraz podatków od spadków i darowizn (Dz. U. R. P. № 44, poz. 290).

Art. 2.

Uchyla się art. 5 ustawy z dnia 5 sierpnia 1922 r., zmieniającej niektóre postanowienia ustaw o postępowaniu sądowo - cywilnem, obowiązujących w b. dzielnicy austrjackiej (Dz. U. R. P. № 86, poz. 769) oraz rozporządzenie Ministrów Sprawiedliwości i Skarbu z dnia 8 maja 1922 r. w przedmiocie należytości stemplowych od niektórych podań, wnoszonych do sądów, oraz zaświadczeń sądowych i notarjafnych (Dz. U. R. P. № 38, poz. 322).

Art. 3.

Należytości procentowe od orzeczeń i ugód sądowych (§ 6 ust. 1 cesarskiego rozporządzenia), które w myśl dotychczasowych przepisów strony, obowiązane do ich zapłaty, uiszczały na podstawie urzędowego wymiaru, mogą uiszczać bez urzędowego wymiaru w znaczkach stemplowych lub gotówką w sądowej księdze pieniężnej.
W wypadku uiszczenia tych należytości sądy, udzielając odpis orzeczenia lub ugody, uwidocznią na nich wysokość i datę uiszczenia należytości.

Art. 4.

Radą Ministrów może zarządzać podwyższenie lub obniżenie kwot, przewidzianych w niniejszej ustawie, odpowiednio cło zmiany stosunków walutowych.

Art. 5.

Ustawa niniejsza wchodzi w życie w 14 dni po ogłoszeniu.

Art. 6.

Wykonania niniejszej ustawy powierza się Ministrowi Sprawiedliwości i Ministrowi Skarbu.