Ustawaz dnia 10 stycznia 1924 r.w przedmiocie przepisów o państwowym podatku dochodowym, obowiązujących na całym obszarze Rzeczypospolitej

Na mocy art. 44 Konstytucji ogłaszam ustawę następującej treści:

Art. 1.

Poczynając od dnia 1 stycznia 1924 r. obowiązuje na całym obszarze Rzeczypospolitej ustawa o państwowym podatku dochodowym w brzmieniu, ogłoszonem w rozporządzeniu Ministra Skarbu z dnia 14 lipca 1923 r. (Dz. U. R. P. № 77, poz. 607), ze zmianami, podanemi w artykułach następnych ustawy niniejszej. tem samem na obszarach b. dzielnicy pruskiej i górnośląskiej części województwa śląskiego traci moc obowiązującą ustawa pruska z dnia 19 czerwca 1906 r. (Zb. Ust. pruskich str. 259) wraz ze zmianami, wprowadzonemi późniejszemi ustawami i rozporządzeniami.

Art. 2.

Upoważnia się Ministra Skarbu:

1)

do przekazywania zarządom gminnym na obszarze b. dzielnicy pruskiej i górnośląskiej części województwa śląskiego czynności wstępnych do wymiaru podatku dochodowego, przewidzianych w art. 45-48 ustawy o państwowym podatku dochodowym w brzmieniu, ogłoszonem w rozporządzeniu Ministra Skarbu z dnia 14 lipca 1923 r.;

2)

do tworzenia na oznaczonym wyżej obszarze podkomisji szacunkowych dla dokonywania przedwstępnego oszacowania dochodów, podległych podatkowi, oraz do określania składu tych podkomisji i trybu ich postępowania.

Art. 3.

W końcu ustępu 5 art. 10 ustawy o państwowym podatku dochodowym w brzmieniu, ogłoszonem w rozporządzeniu Ministra Skarbu z dnia 14 lipca 1923 r., dodaje się słowa:
„ 
oraz daniny lasowej (ustawa z dnia 6 lipca 1923 r. Dz. U. R. P. № 87, poz. 676) i podatku majątkowego (ustawa z dnia 11 sierpnia 1923 r. Dz. U. R. P. № 94, poz. 746)
 ”
 .

Art. 4.

Część druga art. 15 ustawy o państwowym podatku dochodowym w brzmieniu, ogłoszonem w rozporządzeniu Ministra Skarbu z dnia 14 lipca 1923 r., otrzymuje brzmienie następujące:
„ 
Przy obliczaniu ogólnego dochodu z gospodarstw rolnych poniżej 15 ha użytkowego gruntu, położonych w odległości ponad 5 klm. od granicy miast z ludnością wyżej 100.000 mieszkańców, przyjmuje się dochód w wysokości, nie przekraczającej wartości 4 centnarów metrycznych żyta z jednego hektaru gruntu po cenach przeciętnych w roku osiągnięcia dochodu, służącego za podstawę do opodatkowania w myśl art. 13 ustawy niniejszej
 ”
 .

Art. 5.

Na rok 1924 pobiera się specjalny dodatek do podatku dochodowego w wysokości 20% tegoż podatku, obliczonego według skali art. 23 ustawy o państwowym podatku dochodowym w brzmieniu, ogłoszonem w rozporządzeniu Ministra Skarbu z dnia 14 lipca 1923 r., i według skali art. 11 niniejszej ustawy, poczynając jednak od 4 stopnia tej ostatniej skali.

Art. 6.

Na obszarze b. dzielnicy pruskiej i górnośląskiej części województwa śląskiego art. 5 niniejszej ustawy nie ma zastosowania. Natomiast pobiera się tam dodatki do państwowego podatku dochodowego na rzecz gmin i powiatowych związków komunalnych. Dodatki te wynoszą przy dochodzie podatkowym:

A.

według skali art. 23 ustawy o państwowym podatku dochodowym w brzmieniu, ogłoszonem w rozporządzeniu Ministra Skarbu z dnia 14 lipca 1923 r.
ponad 1.378 frank. złot. do 20.674 frank. złot.-4%
,,          20.674  ,,    ,,   ,, 68.913   ,,   ,,          -4,5%
,,          68.913  ,,    ,,   ,,                              -5%

B.

według skali art. 11 niniejszej ustawy 3%, poczynając jednak dopiero od 4 stopnia tejże skali.

Art. 7.

Art. 53 ustawy o państwowym podatku dochodowym w brzmieniu, ogłoszonem w rozporządzeniu Ministra Skarbu z dnia 14 lipca 1923 r., uzupełnia się częścią ostatnią o brzmieniu następującem:
„ 
Sprawozdania roczne osób prawnych, obowiązanych do publicznego składania rachunków, zawierające bilans oraz rachunek zysków i strat, winny być ogłaszane w Dzienniku Urzędowym Ministerstwa Skarbu.
Postanowienie poprzedniego ustępu nie dotyczy współdzielni, które swoje bilanse ogłaszają zgodnie z przepisami ustawy o spółdzielniach
 ”
 .

Art. 8.

Art. 85 ustawy o państwowem podatku dochodowem w brzmieniu, ogłoszonem w rozporządzeniu
Ministra Skarbu z dnia 14 lipca 1923 r., otrzymuje brzmienie następujące:
„ 
W terminie, oznaczonym w art. 49 niniejszej ustawy, należy zapłacić w kasie skarbowej lub za pośrednictwem Pocztowej Kasy Oszczędności, względnie Polskiej Krajowej Kasy Pożyczkowej, cały podatek, przypadający według skali art. 23 niniejszej ustawy od wykazanego w zeznaniu dochodu, i dowód uskutecznienia zapłaty w oryginale lub w odpisie, przez płatnika podpisanym, dołączyć do zeznania.
Termin platności tej części podatku, która stanowi różnicę między podatkiem, uiszczonym w myśl części pierwszej niniejszego artykułu, a podatkiem, wymierzonym przez władzę wymiarową, względnie termin płatności całego wymierzonego przez władzę wymiarową podatku wówczas, gdy podatnik wcale nie spełni obowiązku wpłacenia podatku, przypadającego od zeznanego dochodu - ustanawia się na dzień 1 listopada roku podatkowego.
Płatnicy, wymienieni w ostatniej części art. 49 niniejszej ustawy, winni zapłacić cały podatek, przypadający od zeznanego dochodu, najpóźniej w ciągu 30 dni po otrzymaniu wezwania władzy podatkowej do złożenia zeznania.
W powyższym trybie i w powyższych terminach na obszarze, wspomnianym w art. 6 niniejszej ustawy, winny być zapłacone równocześnie z państwowym podatkiem dochodowym dodatki komunalne, przypadające od dochodu, zeznanego przez podatnika, względnie ustalonego przez władzę wymiarową
 ”
 .

Art. 9.

Art. 90 ustawy o państwowym podatku dochodowym w brzmieniu, ogłoszonem w rozporządzeniu Ministra Skarbu z dnia 14 lipca 1923 r., otrzymuje brzmienie następujące:
„ 
Jeżeli uiszczenie podatku wraz z dodatkiem komunalnym nie nastąpi w terminie płatności, to od nieuiszczonej kwoty będą pobierane kary za zwłokę w wysokości 2% miesięcznie. Za niezapłacenie należności podatkowej wraz z przypadającym dodatkiem komunalnym w terminie, oznaczonym w art. 49, względnie w części drugiej art. 85 niniejszej ustawy, będą obliczone i pobrane kary w razie niezłożenia zeznania od całego wymierzonego podatku i przypadającego dodatku komunalnego”'

Art. 10.

Art. 110 ustawy o państwowym podatku dochodowym w brzmieniu, ogłoszonem w rozporządzeniu Ministra Skarbu z dnia 14 lipca 1923 r., zastępuje się artykułem o brzmieniu następującem:
„ 
Dochody z uposażeń służbowych, emerytur i wynagrodzeń za najemną pracę (art. 3 ustęp 6), objęte skalą miarodajną do ustalania potrąceń (art. 112), podlegają podatkowi dochodowemu na zasadzie przepisów Działu II niniejszej ustawy
 ”
 .

Art. 11.

Art. 112 ustawy o państwowym podatku dochodowym w brzmieniu, ogłoszonem w rozporządzeniu Ministra Skarbu z dnia 14 lipca 1923 r., zastępuje się artykułem o brzmieniu następującem:
„ 
Podatek wraz z ewentualnemi dodatkami pobiera się drogą potrącenia przy każdej wypłacie uposażenia według skali, którą w sposób, podany w art. 113 niniejszej ustawy, ustanawiać będzie Minister Skarbu odrębnie na każdy miesiąc, biorąc za podstawę poniższą skalę, miarodajną dla miesiąca grudnia 1923 r.

L.p.
Wysokość wypłaconego wynagrodzenia obliczona w stosunku rocznym:
Stopa procentowa podatku
ponad
do
w tysiącach marek
1
525.600
700.800
0,3
2
700.800
876.000
0,4
3
876.000
1.138.800
0,5
4
1.138.800
1.401.600
0,7
5
1.401.600
1.664.400
0,9
6
1.664.400
1.927.200
1,1
7
1.927.200
2.190.000
1,4
8
2.190.000
2.482.000
1,7
9
2.462.000
2.774.000
2
10
2.774.000
3.066.000
2.5
11
3.066.000
3.358.000
3
12
3.358.000
3.650.000
3,5
13
3.650.000
3.796.000
4,5
14
3.796.000
4.015.000
5,5
15
4.015.000
4.234.000
7
16
4.234.000
4.526.000
8.5
17
4.526.000
4.818.000
10
18
4.818.000
5.110.000
11,5
19
5.110.000
5.475.000
13
20
5.475.000
5.840.000
13,6
21
5.840.000
6.205.000
14,3
22
6.205.000
6.570.000
15
23
6.570 000
6.935.000
15,7
24
6.935.000
7.300.000
16,5
25
7.300.000
7.665.000
17,3
26
7.665.000
8.030.000
18,1
27
8.030.000
8.395.000
18,8
28
8.395.000
8.760.000
19,5
29
8.760.000
13.140.000
20,2
30
13.140.000
17.520.000
20,9
31
17.520.000
21.900.000
21,6
32
21.900.000
26.280.000
22,3
33
26.280.000
32.850.000
23
34
32.850.000
52.560.000
24,5
35
52.560.000
65.700.000
25,5
36
65,700.000
87.600.000
27
37
87.600.000
  
28,5
       

Podstawę do ustalania stopy procentowej przypadającego do potrącenia podatku wraz z ewentualnemi dodatkami stanowi wysokość wypłacanego wynagrodzenia, obliczona w stosunku rocznym.
W celu ustalenia stopy procentowej przy wypłacie jednorazowych wynagrodzeń dolicza się je do sumy ostatniego perjodycznego wynagrodzenia, obliczonej w stosunku rocznym
 ”
 .

Art. 12.

Art. 113 ustawy o państwowym podatku dochodowym w brzmieniu, ogłoszonem w rozporządzeniu Ministra Skarbu z dnia 14 lipca 1923 r., zastępuje się artykułem o brzmieniu następującem:
„ 
W drugiej połowie każdego miesiąca kalendarzowego ustala Minister Skarbu na podstawie danych, dostarczonych przez Główny Urząd Statystyczny, wykładnik, wyrażający wzrost kosztów utrzymania w Państwie w pierwszej połowie tego miesiąca kalendarzowego w porównaniu z kosztami utrzymania w pierwszej połowie listopada 1923 r. Wykładnik, o którym mowa, winien być wyrażony w liczbie całej lub conajwyżej z jednym znakiem dziesiętnym.
Przez tak ustalony wykładnik mnoży się na każdy następny, miesiąc kalendarzowy kwoty, zakreślające granice dochodu dla oznaczenia stopy procentowej podatku z podstawowej skali, podanej w artykule poprzednim. W ten sposób przeliczona skala podstawowa podawana będzie do publicznej wiadomości drogą ogłoszenia w Monitorze Polskim przed upływem miesiąca, poprzedzającego miesiąc, w którym ta skala ma obowiązywać
 ”
 .

Art. 13.

Część druga art. 114 ustawy o państwowym podatku dochodowym w brzmieniu, ogłoszonem w rozporządzeniu Ministra Skarbu z dnia 14 lipca 1923 r., otrzymuje brzmienie następujące:
„ 
Potrącone kwoty należy w terminie do dni 7 po dokonaniu potrącenia wpłacić do właściwej kasy skarbowej z dołączeniem wykazu potrąceń, sporządzonego według przepisanego wzoru, względnie odpisu listy płacy, zawierającej dane, niezbędne do sprawdzania prawidłowości dokonanych potrąceń
 ”
 .

Art. 14.

Upoważnia się Ministra Skarbu do umorzenia niepobranego, względnie niedobranego podatku dochodowego od uposażeń służbowych, emerytur i wynagrodzeń za najemną pracę, przypadającego do zapłaty w roku 1923.

Art. 15.

Upoważnia się Ministra Skarbu do ogłoszenia w Dzienniku Ustaw Rzeczypospolitej. Polskiej działu I, II, III i IV ustawy o państwowym podatku dochodowym w brzmieniu, ogłoszonem w rozporządzeniu Ministra Skarbu z dnia 14 lipca 1923 r., z nową numeracją artykułów, po uwzględnieniu wszelkich zmian i uzupełnień, wprowadzonych niniejszą ustawą lub postanowieniami innych ustaw.

Art. 16.

Uchyla się postanowienia, zawarte w art. 129 i 131 ustawy o państwowym podatku dochodowym w brzmieniu, ogłoszonem w rozporządzeniu Ministra Skarbu z dnia 14 lipca 1923 r.

Art. 17.

Utrzymuje się moc obowiązującą postanowień, zawartych w art. 2, 10 ustęp 3 i 4, 23, 24 część pierwsza i druga, 25, 26, 28, 92-95, 98 i 99 ustawy o państwowym podatku dochodowym w brzmieniu, ogłoszonem w rozporządzeniu Ministra Skarbu z dnia 14 lipca 1923 r.

Art. 18.

Ustawa niniejsza wchodzi w życie od roku podatkowego 1924.
Państwowy podatek dochodowy, wpłacany w województwie śląskiem, wpływa do Skarbu Państwa.

Art. 19.

Wykonanie niniejszej ustawy powierza się Ministrowi Skarbu.