Art. 1.

Upoważnia się Ministra Skarbu do otwierania kredytów na wydatki państwowe w czasie od 1 stycznia do 31 marca 1924 r. do wysokości 1/4 kwot, ustalonych w częściach i działach preliminarza budżetowego na r. 1924, przyczem kwoty te mogą” być powiększone w tym stosunku, w jakim skrócony wskaźnik cen hurtowych w czasie od 1 do 7 czerwca 1923 roku pozostawać będzie do tego wskaźnika w ostatnim tygodniu grudnia 1923 roku.

Wyjątek stanowi część 13 dział IV wydatków Ministerstwa Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego (szkolnictwo powszechne), z którego wolno Ministrowi Skarbu otworzyć kredyt do wysokości 3/4 tego działu.

Art. 2.

Minister Skarbu ma prawo w razie wzrostu drożyzny uzupełniać kredyty prowizoryczne, ustalone w art. 1; nieprzekraczalną granicą uzupełnienia kredytów jest określona według skróconego wskaźnika cen hurtowych siła nabywcza, jaką 1/4 kwot, objętych częściami i działami preliminarza na rok 1924, przedstawiała w czasie od i do 7 czerwca 1923 r.

Otwieranie kredytów, nieobjętych preliminarzem na rok 1924, może nastąpić tylko na wniosek Ministra Skarbu, zatwierdzony w drodze ustawodawczej, pod warunkiem, że równocześnie zostaną otwarte nowe, wystarczające źródła pokrycia.

Art. 3.

Wymienione w art. 1 i 2 wydatki państwowe mają być dokonywane na poczet konstytucyjnie mającego się zatwierdzić budżetu na r. 1924.

Art. 4.

Upoważnia Się Ministra Skarbu do pokrycia wydatków państwowych w okresie od 1 stycznia do 31 marca 1924 r. dochodami państwowemi, przewidzianemi w preliminarzu na r. 1924, przy uwzględnieniu podwyżki dochodów, oraz dochodami, oparłemi na nowych tytułach prawnych.

Art. 5.

Wykonanie niniejszej ustawy powierza się Ministrowi Skarbu.

Art. 6.

Ustawa niniejsza wchodzi w życie z dniem ogłoszenia z mocą obowiązującą od dnia 1 stycznia 1924 r.