Art. 1.

Moc obowiązującą tymczasowej ustawy o powszechnym obowiązku służby wojskowej z dnia 27 października 1918 r. (Dz. Pr. Kr. P. № 13 poz. 28) w brzmieniu, ustalonem rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 30 stycznia 1922 r. w przedmiocie rozciągnięcia mocy obowiązującej niektórych ustaw wojskowych na obszar b. dzielnicy pruskiej (Dz. U. R. P. № 9, poz. 59), oraz rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 stycznia 1922 r. w przedmiocie zmian w tymczasowej ustawie z dnia 27 października 1918 r. o powszechnym obowiązku służby wojskowej (Dz. Pr. Kr. P. № 13 poz. 28), wprowadzonej na obszar b. dzielnicy pruskiej rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 30 stycznia 1922 r. (Dz. U. R. P. № 9, poz. 59, Dz. U. R. P. № 9, poz. 60), jakoteż moc obowiązującą ustawy z dnia 20 lutego 1920 r. w przedmiocie kar za pogwałcenie przepisów, dotyczących powszechnego obowiązku służby wojskowej (Dz. U. R. P. № 20, poz. 104) - rozciąga się na obszar województwa śląskiego, Spisza i Orawy.

Art. 2.

Zezwala się na przeprowadzenie na całem obszarze Rzeczypospolitej Polskiej poboru mężczyzn, urodzonych w roku 1903.

Art. 3.

Termin przeglądu oraz wcielenia uznanych przy przeglądzie za zdolnych do służby w wojsku stałem ustali Minister Spraw Wojskowych.

Art. 4.

Kontyngens zacisznych na rok 1924 ustala się do wysokości 150,000 rekrutów.

Art. 5.

Wykonanie niniejszej ustawy porucza się Ministrowi Spraw Wojskowych w porozumieniu z Ministrem Spraw Wewnętrznych oraz Ministrem Sprawiedliwości.

Art. 6.

Ustawa niniejsza wchodzi w życie z dniem jej ogłoszenia.