Ustawaz dnia 11 kwietnia 1924 r.w przedmiocie skrócenia czasu aplikacji wymaganej do uzyskania uzdolnienia do urzędu sędziowskiego w okręgach sądów apelacyjnych w Poznaniu i Toruniu oraz górnośląskiej części okręgu sądu apelacyjnego w Katowicach

Na mocy art. 44 Konstytucji ogłaszam ustawę następującej treści:

Art. 1.

Aplikanci sądowi, którzy oświadczą, iż zamierzają pozostać na stałe w służbie sądowej, mogą być dopuszczeni do egzaminu sądowego po dwuletniej aplikacji sądowej.

Art. 2.

Sposób i policzenie aplikacji przy skróconej aplikacji określi Minister Sprawiedliwości w drodze rozporządzenia.

Art. 3.

Wcześniejszy egzamin sądowy w myśl art. 1 nadaje dla przejścia do adwokatury uprawnienie egzaminu sądowego dopiero po upływie czasu, o który skrócono aplikację, oraz dodatkowych sześciu miesięcy. Na czas ten zalicza się tylko czas, spędzony w służbie sędziowskiej.

Art. 4.

Wykonanie tej ustawy porucza się Ministrowi Sprawiedliwości.

Art. 5.

Ustawa niniejsza obowiązuje w okręgach sądów apelacyjnych w Poznaniu i w Toruniu oraz w górnośląskiej części sądu apelacyjnego w Katowicach i wchodzi w życie z dniem ogłoszenia. Art. 1 tej ustawy traci moc obowiązującą z dniem 31 grudnia 1926 r.